 верховенствоср. уст. үстөмдүк, башкаруу, башкаруучулук. |
| верховный ~, ая, -ое жогорку; Верховный Совет СССР СССР Жогор ку Совети; Верховный Суд СССР СССР Жогорку Соту; ве рховный главнокомандующий жогорку башкы команда |
| верховод м. разг. мык чегер, төпө башы. |
| верховодить несов. кем-чем, разг. мык чегердик кылуу, төпө башы ык кылуу. |
| верховой ~, ая, -ое 1. минип жүрүүгө таандык; верховая езда а чан жүрүш; верховая лошадь миниле турган ат; 2. в зн ач. сущ. м. атчан киши; послать верхового с донесен |
| верховье ср. дарыянын баш жагы, жогорку жагы; верховье Волги Волганын баш жагы. |
| верхогляд м. разг. үстүртөн кароочу, үстүртөн билүүчү. |
| верхоглядство ср. разг. үстүртөн кароочулук, үстүртөн билүүчүлү . |
| верхолаз м. верхолаз (бийик нерсенин, мис. имараттын төбөсү ө чыгып иштөөчү жумушчу). |
| верхом верхом I нареч. разг. 1. (по нагорной части местности ) өөдө жагы менен, жогору жагы менен; идти верхом ж гору жагы менен баруу (жүрүү); 2. разг. (выше краёв) |
| верхушечный ~, ая, -ое: верхушечный процесс в лёгких өпкөнүн ү түңкү чети кургак учук менен ооруй баштоо. |
| верхушка ж. 1. (верхняя часть чего-л.) бир нерсенин учу, кылды башы; верхушка дерева жыгачтын учу; 2. перен. разг. к андайдыр бир уюмдун жетекчи адамдары; правящая ве |
| верчение ср. айландыруу, тегерентүү, тегеретүү. |
| верша ж. обл. кодоо (балык кармоо үчүн чырпыктан же сымда н жасалган кодоо). |
| вершина ж. 1. чоку; вершина горы тоонун чокусу; 2. перен. бир н рсенин эн, жогорку баскычы, эң жогорку чекити; вер шина славы даңктын, атактын эң жогорку баскычы; ве |
| вершитель м. уст. чечүүчү, жүргүзүүчү, башкаруучу, аяктоочу; в ершитель судеб тагдырды чечүүчү. |
| вершить несов. чем, уст. башкаруу, чечүү, аяктоо; вершить вс ми делами разг. бардык ишти башкаруу. |
| вершок м. уст. вершок (4,4 см барабар узундук чени). |
| верёвка ж. жип, көтөрмө, аркан; из него можно верёвки вить а айдаган жагыңа жүрө берет (мүнөзү өтө жумшак, оо а киши жөнүңдө). |
| верёвочка ж. уменьш. от верёвка кичине (кыска) жип. |
| верёвочный ~, ая, -оо верёвка-га т.; верёвочное производство ж п өндүрүшү; верёвочная лестница жиптен жасалган аты. |
| вес м. 1. салмак, оордук; определить вес салмагын, оорду ун аныктоо; атомный вес атомдук салмак; молекуляр ый вес молекулалык салмак; удельный вес салыштыр |
| веселеть несов. көңүл ачыла баштоо, кубануу, көңүл көтөрүлү ү. |
| веселить нёсов. кого 1. көңүл ачуу, көңүл көтөрүү, көңүл серг итүү; 2. (радовать) кубантуу, кубандыруу, сүйүнтүү. |
| веселиться несов. 1. көңүл ачуу, көңүл көтөрүү, көңүл сергитүү; 2. (радоваться) кубануу, сүйүнүү. |
| весело 1. нареч. көңүлдүү, шаттанып; она весело засмеялась ал шаттанып күлдү; 2. безл. в знач. сказ. кубанычтуу , шаттуу, көңүлдүү; мне очень весело мага абдан көң |
| веселье ср. көңүлдүүлүк, кубанычтуулук, жайдарылык, кууна тык, шайырлык, шаттуулук. |
| весельный ~, ая, -ое весло-го т; калактуу; весельная лодка кал актуу кайык. |
| весельчак м. разг. кабагы жарык, шайыр, жаркылдаган. |
| веселящий ~: веселящий газ хим. мас кылуучу газ (өзгөчө бир м стык абалга келтирүүчү газ). |
| весенний ~, яя, -ее жазгы, жазындагы; весенняя посевная камп ания жазгы кош айдоо кампаниясы; весенняя пора жа гы мезгил. |
| весить несов. салмагы... болуу;... келүү; эта рыба весит два илограмма бул балык эки килограмм келет, бул бал ктын салмагы эки килограмм. |
| веский ~, ая, -ое салмактуу, негиздүү, маанилүү; веское за ечание маанилүү эскертүү; веский довод негиздүү алил. |
| веско нареч. салмактуу, негиздүү, маанилүү; веско говори ь негиздүү сүйлөө, салмактуу сүйлөө. |
| вескость ж. олуттуулук, негиздүүлүк, маанилүүлүк. |
| весло ср. калак (кайыктын калагы); налечь на вёсла калакк салмагын салуу; идти на вёслах калактын жардамы енен сүзүү. |
| весна ж. жаз. |
| весновспашка ж. жазгы айдоо, жазгы жер айдоо. |
| весной нареч. жазында, жазы менен, жазгысын. |
| весною нареч. см. весной. |
| веснушки мн. (ед. веснушка ж.) сепкил. |
| веснушчатый ~, ая, -ое сепкилдүү; веснушчатый мальчик сепкилдү ү бала. |
| весовой ~, ая, -ое 1. весы-га т.; весовая гиря тараза ташы; 2. (п родаваемый на вес) таразалап берилүүчү, таразала уучу; весовой хлеб таразалап берме нан. |
| весовщик м. таразачы, гирчи. |
| весомость ж. физ. салмак, оордук. |
| весомый ~, ая, -ое 1. физ. салмактуу, оордугу бар; 2. перен. (им еющий значение, значительный) маанилүү, мааниси б ар; весомые доказательства маанилүү далилдер. |
| вест м. мор. вест (1. батыш; 2. батыштан согуучу шамал). |
| вести несов. 1. кого жетелөө, жетелеп жүрүү, жетелеп бару , ээрчитип баруу; вести за руку колунан жетелөө; ве сти под руку больного ооруну колтугунан сүйөп ал |
| вестибюль м. вестибюль (коомдук чоң үйлөрдүн кире беришинде и бөлмө). |
| вестись несов. 1. (быть в обыкновении) адаттануу, адат болуу , келе жатуу; так издавна ведётся (об обычае) эзелд н бери эле ушундай болуп келе жатат; 2. страд. к вес |
| вестник м. 1. кабарчы, кабар алып келүүчү; 2. (о повременном и дании) Вестник (кай бир информациялык газета, жур налдардын аты). |
| вестовой ~, ая, -ое уст. 1. кабар берүүчү, сигнал берүүчү; вест овая пушка кабар берүүчү замбирек; 2. в знач. сущ. м. воен. вестовой (чабарман, чабармандык милдет атк |
| весточка ж. ласк. от весть I кичине кабар. |
| весть весть I ж. кабар, дарек; весть о победе жеңиш жөнүндө кабар; пропасть без вести дарексиз жок болуу, дар ксиз жоголуу. весть II разг.: не весть что (кто, какой |
| весы только мн. тараза; десятичные весы десятичный тара за; аптекарские весы аптека таразасы, аптекалык т раза; взвесить на весах таразага тартуу. |
| весь мест. опред. 1. баары, баарысы, бүт, бүткүл, бүтүндөй , бардык; весь день күн бою, бир күн кечке; во весь г лос үнүнүн бардыгынча; во всю мочь бардык күчү ме |
| весьма нареч. абдан, аябай, өтө эле, эң эле; он весьма довол ен ал абдан ыраазы. |
| весёлость ж. кубанычтык, шайырлык, шаттуулук, куунактык, ачы көңүлдүүлүк, көңүл көтөрүңкүлүк. |
| весёлый ~, ая, -ое 1. (жизнерадостный) көңүлдүү, шайыр, жады ап жайнаган, оюнкараак, тамашакөй, куунак; весёлы человек шайыр адам; у него весёлое настроение ан |
| ветвистый ~, ая, -ое бутактуу, шактуу; ветвистое дерево бутак туу жыгач. |
| ветвиться несов. бутактануу, бутактоо, шактануу, шак байлоо. |
| ветвь ж. 1. (ветка) бутак, шак; 2. перен. (отрасль) тармак, айр ык; 3. перен. (родство) санжырадагы орду. |
| ветер м. шамал; жел (слабый); умеренный ветер мелүүн (айда ым) шамал; сильный ветер катуу шамал; свежий ветер сергиткич шамал; резкий ветер катуу шамал; идти пр |
| ветеран м. 1. ветеран (аскерде картайган, тажрыйбалуу солда т); 2. перен. ветеран (бир ишке көп эмгек сиңирген ки ши); ветеран науки илимдин ветераны. |
| ветеринар м. ветеринар (ветеринария боюнча специалист - мал октору). |
| ветеринария ж. ветеринария (айбандардын түзүлүштөрү, сорулары жана аларды дарылоо жөнүпдөгү илим). |
| ветеринарный ~, ая, -ое ветеринария-га т.; ветеринариялык; ветер нарный пункт ветеринариялык пункт; ветеринарный институт ветеринариялык институт, ветеринария и |
| ветерок м. желаргы, кичине жел. |
| ветка ж. 1. бутак, бутакча, шак; 2. (железнодорожная) айрык, утак, тармак. |
| ветла ж. талдын бир түрү. |
| ветлечебница ж. (ветеринарная лечебница) ветеринариялык дарыло о жайы. |
| вето ср. нескл. юр. вето, тыюу (кандайдыр бир чечимге тыю у салуу же жокко чыгаруу); наложить вето на что-л. б ир нерсеге вето (тыюу) салуу; право вето вето (тыюу) |
| ветошка ж. эски-уску, ыпыр-сыпыр чүпүрөк. |
| ветошник м. уст. эски-уску кийим, чүпүрөк менен соода кылууч у киши. |
| ветошь ж. собир. эски-уску, ыпыр-сыпыр нерселер. |
| ветреник м. разг. жеңил мүнөздүү киши, шайкелең киши. |
| ветреница женск. р. к ветреник. |
| ветрено безл. в знач. сказ. шамалдуу, желдүү; сегодня ветрен о бүгүн шамалдап турат. |
| ветреность ж. жеңил мүнөздүүлүк, шайкелеңдик. |
| ветреный ~, ая, -ое 1. шамалдуу, желдүү; сегодня ветреная пог да бүгүн күн шамалдап турат; 2. перен. жеңил мүнөзд үү, шайкелең. |
| ветрогон м. разг. жеңил мүнөздүү, шайкелең. |
| ветромер м. физ. ветромер (шамалдын күчүн өлчөө үчүн колдон луучу прибор). |
| ветросиловой ~, ая, -ое шамалдын күчү менен жүрүүчү (кыймылга к лүүчү). |
| ветряк м. разг. 1. (мельница) жел тегирмен; 2. (двигатель) жел аркылуу кыймылга келтирүүчү. |
| ветрянка ж. разг. суу чечек (оору). |
| ветряный ~, ая, -ое ветер-ге т.; ветряная мельница жел тегирм ен; ветряная оспа мед. суу чечек (чечек сымал оорун ун бир түрү). |
| ветхий ~, ая, -ое эскирген, карыган, абдан картайган; ветх й домик эскирген үй; ветхое платье чалдыбары чыкк ан, абдан эскирген көйнөк. |
| ветхозаветный ~, ая, -ое ирон. (отживший) эскирген, атам заманкы, т аң болгон. |
| ветхость ж. өтө эскиргендик, эскилиги жеткендик. |
| ветчина ж. ветчина (чочконун сүрсүтүлгөн сан эти). |
| ветчинный ~, ая, -ое ветчина-га т.; ветчинная колбаса ветчина колбасасы. |
| ветшать несов. эскирүү, чалдыбары чыгуу. |
| веха ж. 1. веха (бир нерсенин чегин же жолдун багытын көр сөтүүчү мамы); ставить вехи в поле талаага вехалар орнотуу; 2. перен. веха, учур (өсүүдөгү, өрчүүдөгү э |
| вече ср. ист. вече (Байыркы Руста - шаардыктардын коомду к иштерди чечүүчү жыйналышы). |
| вечевой ~, ая, -ое вече-ге т.; вечевой колокол вече коңгуроо су, вечеге чакыруучу коңгуроо. |
| вечер м. 1. (вечернее время) кеч, кечкурун; к вечеру кечкур н, кечке маал; по вечерам кечинде; под вечер кечке акын; 2. (собрание) зоок кече; устроить литературны |
| вечереть несов. безл. кеч кирүү, караңгы тартуу, караңгы түш үү; зимой рано вечереет кышында караңгы эрте түшө , кышында эрте кеч кирет. |
| вечеринка ж. көңүл ачуу үчүн кечки чогулуш, кечки зоок; студе ческая вечеринка студенттердин көңүл ачуу кечес и. |
| вечерком нареч. разг. кечинде, кечкурун, кечке жуук; я зайду вам вечерком мен силердикине кечинде киремин. |
| вечерний ~, яя, -ее кечки, кечинде иштелүүчү; вечерняя заря үндүн кечки (баткандагы) кызылы; вечерний час кеч и саат; вечерняя газета кечки газета; вечерние кур |
| вечером нареч. кечинде, кечкурун, кечке жуук; поздно вечеро м кечинде (каш карарганда). |
| вечно нареч. түбөлүк, түгөнбөс, дайыма, ардайым; он вечно занят ал ар дайым эле бош эмес, анын колу дайыма э е бошобойт. |
| вечнозелёный ~, ая, -ое дайыма көгөрүп туруучу; вечнозелёные де евья дайыма көгөрүп туруучу жыгачтар (мис. караг й). |
| вечность ж. түбөлүктүк, маңгилик, далай убак, көп убакыт; кан уть в вечность зымкыя жоголуу; целую вечность көп убакыт. |
| вечный ~, ая, -ое 1. (бесконечный) түбөлүк; вечная материя ф илос. түбөлүк материя; вечная слава түбөлүк даңк; 2. (постоянный, бессрочный) түбөлүк; вечная мерзлота |
| вешалка ж. 1. (у платья) илгич (жакадагы); 2. (для вешанья плать я) вешалка, кийим илгич. |
| вешать вешать I несов. 1. что илүү, асуу, илип коюу, асып кою ; вешать лампу лампаны илүү; вешать картину на сте у сүрөттү дубалга илүү; 2. кого (подвергать смертн |
| вешаться вешаться I несов. 1. (лишать себя жизни) асынып өлүү; 2 . страд. к вешать I; вешаться на шею асылып алуу, жаб ышып алуу (аял жөнүндө). вешаться II несов. 1. (на веса |
| вешить несов. что, геод. вехалоо (вехаларды коюу); вешить д рогу жолду вехалоо (мамыдар орнотуу). |
| вешний ~, яя, -ее поэт. жазгы, жазындагы; вешние воды жазгы суу (кар эрип, кирген суу). |
| вешу ~, вешу, весишь и т.д. наст. вр. от весить. |
| вещание ср. см. радиовещание. |
| вещать несов. что 1. поэт. уст. (предсказывать) алдын ала ай туу, алдын ала билүү; 2. ирон. далилсиз сүйлөп эле ө айтканын бербөө. |
| вещевой ~, ая, -ое 1. буюмдай, буюмдата; вещевое довольствие буюмдата довольствие; 2. буюм салынуучу, буюм коюл уучу; вещевой мешок буюм салынуучу мешок; вещевой |
| вещественный ~, ая, -ое 1. филос. (материальный) материалдык; веще ственный мир материалдык дүйнө; 2. юр. буюмдата, бу мдай; вещественное доказательство буюмдата дали |
| вещество ср. зат; горючее вещество күйүүчү зат; взрывчатое в щество жарылуучу зат; отравляющие вещества уулан туучу (ууландыруучу, ууктуруучу) заттар; обмен вещ |
| вещий ~, ая, -ее поэт. кайыптан кабар берген, аян берүүчү; вещие слова болочокту мурунтан айткан сөздөр, кө өөгөч сөздөр. |
| вещун м. уст. болочокту кун мурунтан көрө билүүчү. |
| вещунья женск. р. к вещун. |
| вещь ж. 1. (предмет) буюм, нерсе; 2. вещи мн. (имущество) бую , мүлк; я собрал все свои вещи мен өзүмдүн бардык б уюмдарымды жыйнап койдум; 3. (багаж) буюм, жолго алг |
| веялка ж. с.-х. веялка (сапыргыч машина). |
| веяльщик м. с.-х. веяльщик (эгин сапыргыч киши). |
| веяние ср. 1. (зерна) эгин сапыруу, аштык сапыруу; 2. (дуновен ие) желдөө, желаргы жүрүү; 3. перен. агым, багыт; новы е веяния в искусстве искусстводогу жаңы агымдар ( |
| веять несов. 1. что (зерно) эгин сапыруу, аштык сапыруу; 2. ( ветре) согуу, желдөө, желаргы жүрүү (мис. шамал, ж л); 3. (развеваться) желбирөө, желбирттөө, делбирөө; |
| вёдро ср. обл. жайкы ачык күн. |
| вёрстка ж. 1. (действие) вёрсткалоо, вёрстка кылуу; 2. (свёрст нный набор) вёрстка. |
| вёрткий ~, ая, -ое разг. тың, шамдагай. |
Можете поискать примеры использование слово Эл-Создук:
| Эл-сөздүк | Другие сервисы... | 0.3178 сек. |
|