Menu
Эл-Сөздүк
Список слов словаря - - слова начинающиеся с "ве"

<< 10 >> 10 из 21 8 9 10 11 12 13
 вернее
1. сравн. ст. от прил. верный и нареч. верно I туурар
ак;
это решение задачи вернее маселенин мындай чы
гарылышы туурараак;
2. вводн. сл. чындыгында, такта
 верно
верно I
нареч.
1. (правильно) туура, чын, дурус;
он вер
о решил задачу ал маселени туура чыгарды;
2. (преда
нно) ак ниет менен, берилгендик менен, берилип;
он
 верноподданный
~, ­ая, -ое
уст.
1. өз падышасына чын көңүлү менен бер
илген;
2. в знач. сущ. м., ж. чын берилген киши.
 верность
ж.
1. (правильность, точность) тууралык;
верность пе
евода котормонун тууралыгы;
2. (преданность) берил
гендик, бектик;
верность рабочему классу жумушчу
 вернуть
сов. кого-что
1. (возвратить) кайтарып берүү, кайта
ерүү, кайтаруу;
вернуть книги в библиотеку китепт
ерди китепканага кайтарып берүү;
2. (получить обра
 вернуться
сов.
1. (возвратиться обратно) кайтуу, кайта келүү,
айтып келүү;
я вернулся домой с полдороги жарым ж
лдон үйгө кайтып келдим;
2. к кому, перен. (вновь по
 верный
~, ­ая, -ое
1. (правильный, точный) туура;
верное реше
ие задачи маселенин туура чыгарылышы;
верная коп
я туура көчүрмө;
2. (преданный) чыныгы, чын;
верный д
 верование
ср.
диний ишеним.
 веровать
несов. в кого, во что, уст.
дин тутуу, табынуу.
 вероисповедание
ср. рел.
динге ишенүү;
свобода вероисповедания дин
е ишенүү эркиндиги.
 вероломный
~, ­ая, -ое
жүзү кара, жаман ойлуу, арамза;
вероломны
й враг жүзү кара душман;
вероломное нападение жүз
каралык менен кол салуу;
вероломный поступок жүз
 вероломство
ср.
жүзү каралык, жаман ойлуулук, арамзалык.
 вероотступник
м. уст.
дининен кайткан адам.
 вероотступничество
ср. уст.
динден кайтуучулук, динден кайткандык.
 веротерпимость
ж.
кандай динге болсо да жол коюу.
 веротерпимый
~, ­ая -ое
кандай динге болсо да жол коюучу.
 вероучение
ср.
диндин негизги эрежелеринин жыйындысы.
 вероятно
1. вводн. сл. балким, -са керек, го дейм;
вероятно, се
одня будет дождь балким, бүгүн жамгыр жаайт;
2. в з
ач. сказ.
чындыкка жакын, мүмкүн, ыктымал, ээтимал
 вероятность
ж.
мүмкүндүк;
по всей вероятности кыязы, балким;
тео
рия вероятностей мат. ыктымалдык теориясы.
 вероятный
~, ­ая, -ое
болушу мүмкүн болгон, болушу ыктымал бо
гон, чындыкка жакын.
 версификация
ж.
версификация (ыр түзүү искусствосу).
 версия
ж.
версия (кандайдыр бир окуя же факт жөнүндө түрд
үчө сүйлөнгөн же жазылган маалыматтын бир түрү).

 верста
ж. уст.
1. чакырым (1,07 километрге барабар);
2. (столб) ч
акырым мамысы;
за версту ыраак (жерде, жерге, жерде
н);
коломенская верста разг. ирон. абдан узун бойлу
 верстак
м. тех.
верстак (жыгач усталык ишке, слесардыкка, т
нукечиликке ыңтайланган узунча стол).
 верстать
несов. что, полигр.
вёрсткалоо, вёрстка кылуу (тери
лген ариптерди бетке бөлүп иреттөө);
верстать кни
у китепти вёрсткалоо.
 верстовой
~, ­ая, -ое
верста-га т.;
верстовой столб уст. чакыры
мамысы (жолдун боюнда чакырымды көрсөтүп турууч
у мамы).
 вертел
м.
шиш (кебептин шиши).
 вертеп
м.
вертеп, кылмыш, бузуктук кыла турган орун (качка
н-бозгон кесептер жыйылуучу жай, үй).
 вертеть
несов.
1. что, чем (вращать) дөңгөлөтүү, айландыруу,
тегеретүү;
вертеть колесо дөңгөлөктү айландыруу (
тегеретүү, дөңгөлөтүү);
вертеть тростью колу мене
 вертеться
несов.
1. (вращаться) дөңгөлөнүү, айлануу, тегеренү
;
колесо вертится дөңгөлөк айланат;
2. перен. разг.
мерчиктеп, тегеректеп кетпөө, кетпей жүрүү;
он ве
 вертикаль
ж.
вертикаль, тик сызык;
по вертикали вертикалынан,
тикесинен.
 вертикально
нареч.
вертикалынан, тикесинен.
 вертикальный
~, ­ая, -ое
вертикалдуу, вертикалдык, тик;
вертикаль
ная линия вертикалдуу (тик) сызык.
 вертихвостка
ж. разг.
жеңил мүнөздүү шайкелең аял.
 вертлюг
м.
1. анат. кашка жиликтин жамбаш менен биригүүчү б
шы;
2. тех. вертлюг (түрдүү тегеренип туруучу механ
измдердин подшипнигинде (уясында) айланып турууч
 вертлявый
~, ­ая, -ое
1. (непоседливый) тынчыбаган, жөн тура ал
аган, кыйпычыктаган;
2. перен. (ветреный) турумсуз,
жеңил ойлуу.
 вертолёт
м.
вертолёт (эңкейши линия боюнча күүлөнбөй эм жог
ору көтөрүлүп жана төмөн түшө ала турган жана вин
тинин атайын конструкциясына ылайык абада илини
 вертопрах
м. разг.
учкаяк, жеңил мүнөздүү адам.
 вертушка
ж.
1. (вращающийся предмет) айлангыч, тегеренме;
2. ра
зг.
(о женщине) ар кимге көп тийишип, чойтоктогон а
ял.
 вертячка
ж. вет.
кежен, (койдун оорусу).
 верующий
~, ­ая, -ее
1. прич. от веровать;
2. прил. динге ишенүүч
ү; кудайга, диндин ырым-жырымдарына ишенүүчү;
3. в з
нач. сущ.
м., ж. динчил адам.
 верфь
ж.
верфь (кемелер куруучу жана ремонттоочу жай).
 верх
м.
1. (верхняя часть чего-л.) бир нерсенин башы, чоку
у;
верх горы тоонун башы;
он занимает верх дома ал
йдүн жогорку жагын (үстүңкү кабатын) ээлейт;
2. (эк
 верхи
только мн.
см. верх 5, 6.
 верхний
~, ­яя, -ее
1. (расположенный наверху) үстүңкү, өөдө
актагы, жогорку жактагы;
верхний этаж дома үйдүн
стүңкү кабаты;
2. (близкий к верховью реки) баш;
вер
 верховенство
ср. уст.
үстөмдүк, башкаруу, башкаруучулук.
 верховный
~, ­ая, -ое
жогорку;
Верховный Совет СССР СССР Жогор
ку Совети;
Верховный Суд СССР СССР Жогорку Соту;
ве
рховный главнокомандующий жогорку башкы команда
 верховод
м. разг.
мык чегер, төпө башы.
 верховодить
несов. кем-чем, разг.
мык чегердик кылуу, төпө башы
ык кылуу.
 верховой
~, ­ая, -ое
1. минип жүрүүгө таандык;
верховая езда а
чан жүрүш;
верховая лошадь миниле турган ат;
2. в зн
ач. сущ.
м. атчан киши;
послать верхового с донесен
 верховье
ср.
дарыянын баш жагы, жогорку жагы;
верховье Волги
Волганын баш жагы.
 верхогляд
м. разг.
үстүртөн кароочу, үстүртөн билүүчү.
 верхоглядство
ср. разг.
үстүртөн кароочулук, үстүртөн билүүчүлү
.
 верхолаз
м.
верхолаз (бийик нерсенин, мис. имараттын төбөсү
ө чыгып иштөөчү жумушчу).
 верхом
верхом I
нареч. разг.
1. (по нагорной части местности
) өөдө жагы менен, жогору жагы менен;
идти верхом ж
гору жагы менен баруу (жүрүү);
2. разг. (выше краёв)
 верхушечный
~, ­ая, -ое:
верхушечный процесс в лёгких өпкөнүн ү
түңкү чети кургак учук менен ооруй баштоо.
 верхушка
ж.
1. (верхняя часть чего-л.) бир нерсенин учу, кылды
башы;
верхушка дерева жыгачтын учу;
2. перен. разг. к
андайдыр бир уюмдун жетекчи адамдары;
правящая ве
 верчение
ср.
айландыруу, тегерентүү, тегеретүү.
 верша
ж. обл.
кодоо (балык кармоо үчүн чырпыктан же сымда
н жасалган кодоо).
 вершина
ж.
1. чоку;
вершина горы тоонун чокусу;
2. перен. бир н
рсенин эн, жогорку баскычы, эң жогорку чекити;
вер
шина славы даңктын, атактын эң жогорку баскычы;
ве
 вершитель
м. уст.
чечүүчү, жүргүзүүчү, башкаруучу, аяктоочу;
в
ершитель судеб тагдырды чечүүчү.
 вершить
несов. чем, уст.
башкаруу, чечүү, аяктоо;
вершить вс
ми делами разг. бардык ишти башкаруу.
 вершок
м. уст.
вершок (4,4 см барабар узундук чени).
 верёвка
ж.
жип, көтөрмө, аркан;
из него можно верёвки вить а
айдаган жагыңа жүрө берет (мүнөзү өтө жумшак, оо
а киши жөнүңдө).
 верёвочка
ж. уменьш. от верёвка
кичине (кыска) жип.
 верёвочный
~, ­ая, -оо
верёвка-га т.;
верёвочное производство ж
п өндүрүшү;
верёвочная лестница жиптен жасалган
аты.
 вес
м.
1. салмак, оордук;
определить вес салмагын, оорду
ун аныктоо;
атомный вес атомдук салмак;
молекуляр
ый вес молекулалык салмак;
удельный вес салыштыр
 веселеть
несов.
көңүл ачыла баштоо, кубануу, көңүл көтөрүлү
ү.
 веселить
нёсов. кого
1. көңүл ачуу, көңүл көтөрүү, көңүл серг
итүү;
2. (радовать) кубантуу, кубандыруу, сүйүнтүү.
 веселиться
несов.
1. көңүл ачуу, көңүл көтөрүү, көңүл сергитүү;

2. (радоваться) кубануу, сүйүнүү.
 весело
1. нареч. көңүлдүү, шаттанып;
она весело засмеялась
ал шаттанып күлдү;
2. безл. в знач. сказ. кубанычтуу
, шаттуу, көңүлдүү;
мне очень весело мага абдан көң
 веселье
ср.
көңүлдүүлүк, кубанычтуулук, жайдарылык, кууна
тык, шайырлык, шаттуулук.
 весельный
~, ­ая, -ое
весло-го т; калактуу;
весельная лодка кал
актуу кайык.
 весельчак
м. разг.
кабагы жарык, шайыр, жаркылдаган.
 веселящий
~: веселящий газ хим. мас кылуучу газ (өзгөчө бир м
стык абалга келтирүүчү газ).
 весенний
~, ­яя, -ее
жазгы, жазындагы;
весенняя посевная камп
ания жазгы кош айдоо кампаниясы;
весенняя пора жа
гы мезгил.
 весить
несов.
салмагы... болуу;... келүү;
эта рыба весит два
илограмма бул балык эки килограмм келет, бул бал
ктын салмагы эки килограмм.
 веский
~, ­ая, -ое
салмактуу, негиздүү, маанилүү;
веское за
ечание маанилүү эскертүү;
веский довод негиздүү
алил.
 веско
нареч.
салмактуу, негиздүү, маанилүү;
веско говори
ь негиздүү сүйлөө, салмактуу сүйлөө.
 вескость
ж.
олуттуулук, негиздүүлүк, маанилүүлүк.
 весло
ср.
калак (кайыктын калагы);
налечь на вёсла калакк
салмагын салуу;
идти на вёслах калактын жардамы
енен сүзүү.
 весна
ж.
жаз.
 весновспашка
ж.
жазгы айдоо, жазгы жер айдоо.
 весной
нареч.
жазында, жазы менен, жазгысын.
 весною
нареч.
см. весной.
 веснушки
мн. (ед. веснушка ж.)
сепкил.
 веснушчатый
~, ­ая, -ое
сепкилдүү;
веснушчатый мальчик сепкилдү
ү бала.
 весовой
~, ­ая, -ое
1. весы-га т.;
весовая гиря тараза ташы;
2. (п
родаваемый на вес) таразалап берилүүчү, таразала
уучу;
весовой хлеб таразалап берме нан.
 весовщик
м.
таразачы, гирчи.
 весомость
ж. физ.
салмак, оордук.
 весомый
~, ­ая, -ое
1. физ. салмактуу, оордугу бар;
2. перен. (им
еющий значение, значительный) маанилүү, мааниси б
ар;
весомые доказательства маанилүү далилдер.
 вест
м. мор.
вест (1. батыш; 2. батыштан согуучу шамал).
 вести
несов.
1. кого жетелөө, жетелеп жүрүү, жетелеп бару
, ээрчитип баруу;
вести за руку колунан жетелөө;
ве
сти под руку больного ооруну колтугунан сүйөп ал
 вестибюль
м.
вестибюль (коомдук чоң үйлөрдүн кире беришинде
и бөлмө).
 вестись
несов.
1. (быть в обыкновении) адаттануу, адат болуу
, келе жатуу;
так издавна ведётся (об обычае) эзелд
н бери эле ушундай болуп келе жатат;
2. страд. к вес
 вестник
м.
1. кабарчы, кабар алып келүүчү;
2. (о повременном и
дании) Вестник (кай бир информациялык газета, жур
налдардын аты).
 вестовой
~, ­ая, -ое
уст.
1. кабар берүүчү, сигнал берүүчү;
вест
овая пушка кабар берүүчү замбирек;
2. в знач. сущ. м.
воен. вестовой (чабарман, чабармандык милдет атк
 весточка
ж. ласк. от весть I
кичине кабар.
 весть
весть I
ж.
кабар, дарек;
весть о победе жеңиш жөнүндө
кабар;
пропасть без вести дарексиз жок болуу, дар
ксиз жоголуу.
весть II
разг.:
не весть что (кто, какой
 весы
только мн.
тараза;
десятичные весы десятичный тара
за;
аптекарские весы аптека таразасы, аптекалык т
раза;
взвесить на весах таразага тартуу.
 весь
мест. опред.
1. баары, баарысы, бүт, бүткүл, бүтүндөй
, бардык;
весь день күн бою, бир күн кечке;
во весь г
лос үнүнүн бардыгынча;
во всю мочь бардык күчү ме
 весьма
нареч.
абдан, аябай, өтө эле, эң эле;
он весьма довол
ен ал абдан ыраазы.
 весёлость
ж.
кубанычтык, шайырлык, шаттуулук, куунактык, ачы
көңүлдүүлүк, көңүл көтөрүңкүлүк.
 весёлый
~, ­ая, -ое
1. (жизнерадостный) көңүлдүү, шайыр, жады
ап жайнаган, оюнкараак, тамашакөй, куунак;
весёлы
человек шайыр адам;
у него весёлое настроение ан
 ветвистый
~, ­ая, -ое
бутактуу, шактуу;
ветвистое дерево бутак
туу жыгач.
 ветвиться
несов.
бутактануу, бутактоо, шактануу, шак байлоо.

 ветвь
ж.
1. (ветка) бутак, шак;
2. перен. (отрасль) тармак, айр
ык;
3. перен. (родство) санжырадагы орду.
 ветер
м.
шамал; жел (слабый);
умеренный ветер мелүүн (айда
ым) шамал;
сильный ветер катуу шамал;
свежий ветер
сергиткич шамал;
резкий ветер катуу шамал;
идти пр
 ветеран
м.
1. ветеран (аскерде картайган, тажрыйбалуу солда
т);
2. перен. ветеран (бир ишке көп эмгек сиңирген ки
ши);
ветеран науки илимдин ветераны.
 ветеринар
м.
ветеринар (ветеринария боюнча специалист - мал
октору).
 ветеринария
ж.
ветеринария (айбандардын түзүлүштөрү, сорулары
жана аларды дарылоо жөнүпдөгү илим).
 ветеринарный
~, ­ая, -ое
ветеринария-га т.; ветеринариялык;
ветер
нарный пункт ветеринариялык пункт;
ветеринарный
институт ветеринариялык институт, ветеринария и
 ветерок
м.
желаргы, кичине жел.
 ветка
ж.
1. бутак, бутакча, шак;
2. (железнодорожная) айрык,
утак, тармак.
 ветла
ж.
талдын бир түрү.
 ветлечебница
ж.
(ветеринарная лечебница) ветеринариялык дарыло
о жайы.
 вето
ср. нескл. юр.
вето, тыюу (кандайдыр бир чечимге тыю
у салуу же жокко чыгаруу);
наложить вето на что-л. б
ир нерсеге вето (тыюу) салуу;
право вето вето (тыюу)
 ветошка
ж.
эски-уску, ыпыр-сыпыр чүпүрөк.
 ветошник
м. уст.
эски-уску кийим, чүпүрөк менен соода кылууч
у киши.
 ветошь
ж. собир.
эски-уску, ыпыр-сыпыр нерселер.
 ветреник
м. разг.
жеңил мүнөздүү киши, шайкелең киши.
 ветреница
женск. р. к ветреник.
 ветрено
безл. в знач. сказ.
шамалдуу, желдүү;
сегодня ветрен
о бүгүн шамалдап турат.
 ветреность
ж.
жеңил мүнөздүүлүк, шайкелеңдик.
 ветреный
~, ­ая, -ое
1. шамалдуу, желдүү;
сегодня ветреная пог
да бүгүн күн шамалдап турат;
2. перен. жеңил мүнөзд
үү, шайкелең.
 ветрогон
м. разг.
жеңил мүнөздүү, шайкелең.
 ветромер
м. физ.
ветромер (шамалдын күчүн өлчөө үчүн колдон
луучу прибор).
 ветросиловой
~, ­ая, -ое
шамалдын күчү менен жүрүүчү (кыймылга к
лүүчү).
 ветряк
м. разг.
1. (мельница) жел тегирмен;
2. (двигатель) жел
аркылуу кыймылга келтирүүчү.
 ветрянка
ж. разг.
суу чечек (оору).
 ветряный
~, ­ая, -ое
ветер-ге т.;
ветряная мельница жел тегирм
ен;
ветряная оспа мед. суу чечек (чечек сымал оорун
ун бир түрү).
 ветхий
~, ­ая, -ое
эскирген, карыган, абдан картайган;
ветх
й домик эскирген үй;
ветхое платье чалдыбары чыкк
ан, абдан эскирген көйнөк.
 ветхозаветный
~, ­ая, -ое
ирон.
(отживший) эскирген, атам заманкы, т
аң болгон.
 ветхость
ж.
өтө эскиргендик, эскилиги жеткендик.
 ветчина
ж.
ветчина (чочконун сүрсүтүлгөн сан эти).
 ветчинный
~, ­ая, -ое
ветчина-га т.;
ветчинная колбаса ветчина
колбасасы.
 ветшать
несов.
эскирүү, чалдыбары чыгуу.
 веха
ж.
1. веха (бир нерсенин чегин же жолдун багытын көр
сөтүүчү мамы);
ставить вехи в поле талаага вехалар
орнотуу;
2. перен. веха, учур (өсүүдөгү, өрчүүдөгү э
 вече
ср. ист.
вече (Байыркы Руста - шаардыктардын коомду
к иштерди чечүүчү жыйналышы).
 вечевой
~, ­ая, -ое
вече-ге т.;
вечевой колокол вече коңгуроо
су, вечеге чакыруучу коңгуроо.
 вечер
м.
1. (вечернее время) кеч, кечкурун;
к вечеру кечкур
н, кечке маал;
по вечерам кечинде;
под вечер кечке
акын;
2. (собрание) зоок кече;
устроить литературны
 вечереть
несов. безл.
кеч кирүү, караңгы тартуу, караңгы түш
үү;
зимой рано вечереет кышында караңгы эрте түшө
, кышында эрте кеч кирет.
 вечеринка
ж.
көңүл ачуу үчүн кечки чогулуш, кечки зоок;
студе
ческая вечеринка студенттердин көңүл ачуу кечес
и.
 вечерком
нареч. разг.
кечинде, кечкурун, кечке жуук;
я зайду
вам вечерком мен силердикине кечинде киремин.
 вечерний
~, ­яя, -ее
кечки, кечинде иштелүүчү;
вечерняя заря
үндүн кечки (баткандагы) кызылы;
вечерний час кеч
и саат;
вечерняя газета кечки газета;
вечерние кур
 вечером
нареч.
кечинде, кечкурун, кечке жуук;
поздно вечеро
м кечинде (каш карарганда).
 вечно
нареч.
түбөлүк, түгөнбөс, дайыма, ардайым;
он вечно
занят ал ар дайым эле бош эмес, анын колу дайыма э
е бошобойт.
 вечнозелёный
~, ­ая, -ое
дайыма көгөрүп туруучу;
вечнозелёные де
евья дайыма көгөрүп туруучу жыгачтар (мис. караг
й).
 вечность
ж.
түбөлүктүк, маңгилик, далай убак, көп убакыт;
кан
уть в вечность зымкыя жоголуу;
целую вечность көп
убакыт.
 вечный
~, ­ая, -ое
1. (бесконечный) түбөлүк;
вечная материя ф
илос.
түбөлүк материя;
вечная слава түбөлүк даңк;
2.
(постоянный, бессрочный) түбөлүк;
вечная мерзлота

Можете поискать примеры использование слово Эл-Создук: