 вваливаться |
ввалитьсясов.
1. (упасть внутрь, вглубь) ой жерге, чуңкур жерг
е кулап кетүү;
ввалиться в яму чуңкурга кулап кетү
ү;
2. (стать впалым) чуңкураюу, ичине кирүү, үңүрөйү |
введениеср.
1. (действие) ишке ашыруу;
введение всеобщего де
ятилетнего обучения он жылдык жалпы окууну иш жү
зүнө ашыруу;
2. (предисловие) киришме, кириш, кириш |
ввезтисов.
1. кого-что тартып кирүү, тартып киргизүү (унаа
, автомобиль ж.б. менен);
ввезти сено во двор чөптү
ороого тартып киргизүү;
2. что, эк. четтен келтирүү |
ввекнареч. разг.
эт качан, эч убакта;
я ввек этого не заб
уду бул эч качан, түбөлүккө эсимден чыкпайт, муну
мен эч качан унутпайм.
|
| ввергать |
ввергнутьсов. кого-что
1. уст. (насильно поместить куда-л.) зо
доп бир жерге коюу (киргизүү, отургузуу, салуу);
вв
ергнуть в темницу зынданга отургузуу, түрмөгө са |
вверенный~, ая, -ое
1. прич. от вверить;
2. прил. бирөөнүн карам
агында жана жоопкерчилигинде туруучу;
вверенное
му учреждение анын карамагындагы мекеме.
|
вверитьсов. что кому
ишенип тапшыруу, ишенип айтуу, ишени
билдирүү;
вверить тайну жашырын сырды ишенип айт
уу (билдирүү).
|
вверитьсясов. кому
ишенип, анын ыктыярына берилүү.
|
ввернутьсов.
1. что (ввинтить) бурап киргизүү;
ввернуть винт
винтти бурап киргизүү;
2. перен. разг. (вставить в р
зговор) кыстыруу, кыстыра салуу;
ввернуть словечк |
вверхнареч.
жогору, өөдө, жогору карай, өөдө карай;
подня
ться вверх по лестнице тепкич менен жогору көтөр
лүү (чыгуу);
плыть вверх по реке суунун башын көзд |
вверхунареч.
өөдө жакта, өөдө жагында, жогору жакта, жого
ру жагында, үстүндө.
|
| вверять |
вверятьсянесов.
1. см. ввериться;
2. страд. к вверять.
|