 бекI зат. Жакынкы жана Орто Чыгыш өлкөлөрүндө майда ф еодалдарга же кызмат адамдарына берилүүчү титул, наам. Бек десең бектин уулумун, Бекзааданын бири |
| бекем сын. 1. Катуу, бек, мыкты, туруктуу, бышык. Ленинизм акылмандардын колунда Бекем турган коммунизм жо унда (Үмөталиев). Тумактарын түшүрүп, бекем байла |
| бекемде этиш. Бир жерге бек орунтуктатуу, бек (бекем) кылу ; чыңдоо, бышыктоо. Дубалды бекемдеп сал. Убаданы беквмдеп, эртеси келмекчи болдук. |
| бекемдет бекемде этишинин аркылуу мамилеси. |
| бекемдеш бекемде этишинин кош мамилеси. |
| бекемдик зат. Туруктуулук, бектик, бышыктык, катуулук. Айтк ан сөзү орундуу, Бекемдиги билинет (Барпы). Берен алган сарайдын Бекемдиги бир далай («Эр Төштү |
| бекемдөө бекемде этишинин кыймыл атоочу. |
| бекен этиш. Өзүнөн мурунку сөзгө суроо маанисин берет. лар жеринен эле бирге чыккан өздөрүнчө топ бекен ? (Сыдыкбеков). |
| бекер сын. 1. Бош, иш иштебеген, жумуш кылбаган. Бекер киш и. Бекерден колу бошобос.
|
| бекерлик зат. Жумуш иштебей бош жүрүүчүлүк, бекерчилик. Де иң соодо эринбей, Бекерликке берилбей (Токтогул). |
| бекерчи зат. Бош, эч жерде иштебей бекер жүргөн киши. Беке чиден безе кач, Ушакчыдан көчө кач (Токтогул). |
| бекерчилик зат. Бекер жүргөндүк, бекерлик. Бекерчиликке көнб е. Бекерчиликтен тажабайбы. |
| бекет зат. эс. Почта етанциясы, илгери темир жол жана ма ниа жокто жүргүнчүлөр токтоочу, аттарды алмашты уучу (эс алдыруучу) жай. Бекеттер ортосунда эки ж |
| бекетчи зат. Бекетти кароочу, бекетте кызмат кылуучу. Мын ан бир нече жыл илгери бул жерде жети түтүн балык чы, бир түтүн бекетчиден башка эчтеме жок эле (Убу |
| бекзаада зат. эс. Ак сөөк бектин тукуму. Бекзаадалар самсыш ат Балаңа куда болууга («Мендирман»). |
| беки этиш. 1. Чыңдануу, бекемденүу, бек болуу. Бекиген ч пке жол салар («Манас»).
|
| бекин этиш. Коргонуу, жашынуу. Капка ташка бекинип, Кырк жигит жатып калды эми («Эр Табылды»). |
| бекинт бекин этишинин аркылуу мамилеси. |
| бекинүү бекин этишинин кыймыл атоочу. |
| бекит беки этишинин аркылуу мамилеси. |
| бектик зат. Бекемдик, кайраттуулук. Бек байлагын белиңди , Жакып, Бектикке салгын көөнүңдү, Жакып. |
| бекүү бек этишинин кыймыл атоочу. |
| бекчей этиш. Бели эңкейбей, кайкалагансып калуу. Бекчейи п барып бел кеткен («Манас»). |
| бел I зат. 1. Арка менен куймулчактын аралыгындагы ден бөлүгү. Карыялардын.. таягы жоктору эки колун бе ине коюп.. баратышты (Абдукаримов).
|
| белги зат. 1. Белгилүү кылыш үчүн, кийин бөлүп алыш, эске түшүрүш үчүн коюлган, ылайыкталган нерсе. Унутуп калбас үчүн ушул жерге белга коюп кетели. Геологд |
| белгиле этиш. 1. Белги уруу, тамга салуу; дааналоо, белги ар кылуу дайындоо. Метрге өлчөп өстөндүн улам аркы у чун белгилешип.үчөө казык кагып жүрүшөт (Сыдыкбе |
| белгилет белгиле этишинин аркылуу мамилеси. |
| белгилеш белгиле этишинин кош мамилеси. |
| белгилөө белгиле этишинин кыймыл атоочу. |
| белгилүү сын. Маалим, дайын, атыккан. Баланын укканына кара ганда, эл жүргөн белгилүү жол эле алыс (Аалы). Азыр анын башында белгилүү бир ой жок, бардыгы уйгу-ту |
| белгисиз сын. Белгиси жок; дайынсыз, кабарсыз, дарексиз. Үй ким колдуу болуп өрттөнгөндүгу белгисиз (Жантөше в). Токтогулдун көзү кайдадыр, белгисиз жакка баа |
| белгисиздик зат. Белгиси жоктук; кабарсыздык, дайыны жоктук, д айынсыздык, дарексиздик. Алда кандай белгисиздик ке көңүлүм толкунданат. |
| белдемчи зат. Аялдардын белге таптынуучу юбка сыяктуу кий ми. Абышкалар карсылдап, Белдемчисин ксмпирлер Б елге тартып арчындап (Тоголок Молдо). |
| белдик зат. 1. Белге байланган, белге таңылган кур.
2. Куут тан тышкары убакта ургаачы койлор менен бирге жа ылган, бирге жүргөн кочкордун белине тартылган к |
| белдүү сын. 1. Бели бар. Кымча белдүү ак сары келин (Бөкөнб аев).
|
| белек зат. 1. Сыйлык, тартуу. Белек кылып берем деп, Белги леген үн кана (Аалы). Бейшеке дайыма шаардан белек ала келүүчү (Бейшеналиев). 2. өт. Тукум, медер. Жал |
| белен сын. Даяр, даярдап коюлган,
камдалган. Окуп билим алгыла, Өлкөбүздө каалаганың бүт белен (Шамшиев). |
| беленде этиш. Даярдоо, даяр кылуу. Өндүрүштө азык-түлүк бе лендеп, Ай, жыл санап өөрчүп барат дүркүрөп (Элеба ев). |
| беленден беленде этишинин өздүк мамилеси. |
| белендет беленде этишинин аркылуу мамилеси. |
| белендеш беленде этишинин кош мамилеси. |
| белендик зат. Даярдык, даяр болгондук. |
| белендөө беленде этишинин кыймыл атоочу. |
| беленчилик зат. Даярдык, даярчылык. Эртеңим кененчилик, беле чилик (Үмөталиев). |
| белила зат. Живопись жана сырдоо ишинде колдонулуучу ми ералдуу ак боёк. |
| белимчи зат. Бирөөнүн кыймыларакетин, сөзүн туураган ада (көбүнчө картан аял). Белимчи кемпир. |
| беллетрист зат. Беллетристикалык чыгарма жазуучу, ошондой ч гарманын автору. |
| беллетристика зат. Проза менен жазылган көркөм адабият. |
| белок зат. Жаныбарлар менен өсүмдүктөрдүн клеткаларын н составындагы органикалык бирикме, зат, тирүү о ганизмдин туруктуу жана эң маанилүү составдык б |
| белсемдүү сын. Белсенген, кайраты бар, чечкиндүү, кайраттуу. |
| белсен этиш. Бел байлоо, чечкиндүүлүк, кайраттуулук мене н киришүү, кайраттануу. Белсенип эмгектенүү. Белс енип ишке киришүү. |
| белсент белсен этишинин аркылуу мамилеси. |
| белсенүү белсен этишинин кыймыл атоочу. |
| белче зат. Белге жакын, бел орто чен. Белчесинен баткакк а батты. Баткак белчеден. |
| белчир зат. 1. Малдын соорусу. Ат кулактан жулуп белчирге төшөп, көр өлчөмдүн бир учун анын үстүнө салып бе ип, Сатыкулду учкаштырып алгам (Касымбеков). 2. Жы |
| бензин зат. Нефтиден иштелип алынган күйүүчү түссүз сую тук. |
| бер этиш. 1. Бирөөгө тапшыруу, колдон өткөрүү, бирөөнү колуна тийгизүү. Абылбек колундагы книжкасын уч ётчик келинге берди (Жантөшев).
|
| бергич сын. Берешен, колу ачык, март. |
| бердир бер этишинин аркылуу мамилеси. |
| береке зат. Молчулук, көпчүлук, арбындык. Жемишти жер бет ине сепкен эмгек, Гүлдөтүп берекесин төккөн эмге (Бөкөнбаев). ♦ Береке табуу — бактылуу болу |
| берекелүү сын. Берекеси бар, үнөмдүү; ар нерсеге мол. Ак төөн үн карды жарылган берекелүү күз. Тапкан оокаты 6е екелүү. |
| берекесиз сын. Берекеси жок, үнөмсүз, тар. Берекесиз байлард ан Пейил менен күн кетет (Токтогул). |
| берекет берене менен бирдей. |
| береки ат. Бу, мынабу, берки жактагы. Артыкча жубун бузба андар береки төрт кыз болду (Сыдыкбеков). |
| берен зат. 1. Баатыр, каарман, кайраттуу, күчтүү. Бул жеңи ште таанылышат берендер, Жеңиштерге жетпей калсы н ченемдер (Аалы). Берен Манас кылычты Белине беке |
| берендик зат. 1. Баатырдык, эрдик. Берендик жайы бар.
2. Акыл андык, даанышмандык. Азаматтын акылманы Беренди ин ырдайын (Бөкөнбаев). |
| берене зат. Кыл тагылган музыкалык аспаптардын (домбура, гитара ж.б.) мойнундагы туура-туурасынан бөлүнгө бөлүкчөлөр. Домбуранын беренеси. |
| беренелүү сын. Беренеси бар, берече салынган. Тогуз беренел ү домбура. |
| берерман сын. Март, берешен. |
| бересе зат. Кайтарып берүү үчүн алынган карыз, насыя. Аны н мага бересеси бар. |
| береселүү сын. Бересеси бар, карыздар. |
| бересечи зат. Карызын, бересесин төлөөчү, бересе болгон ки и. |
| берешен зат. Март, жоомарт, колу ачык. Пейли кең, берешсн к л адамдары (Осмонов). Экинчи жоомарт, берешен, Жоо мартта жорук бир нечен (Тоголок Молдо). |
| берешендик зат. Марттык, жоомарттык, колу ачыктык. Берешенди кылуу. Анын берешендиги жанда жок. |
| бери I такт. Берки тарапта, жакын, нары эмес. Алда кайда Ала-Тоо Мойнун. бери созгонсуйт («Мендирман&raq uo;). Бери кел. Бери бас. БЕРИ II жанд. Белгилүү убакы |
Можете поискать примеры использование слово Эл-Создук: