 бейбашсын. Тентек, тартипсиз, ээнбаш. Бейбаш бала. Бейба
өскөн. | бейбаштыкзат. Тентектик, тартипсиздик, ээн баштык. Бейбашт
ктан келтек жеп, Ыйлап жүрөт балалык (Токтогул). |
бейбелчекзат. Бут беш манжаларынын сөөктөрү. Кызыл ашык, бе
йбелчек, Кыйрап кара канкетип («Эр Төштүк»).
| бейгам |
бейдааратсын. Даараты жок, дааратсыз. Бейдаарат Барпы жүрө
деп, Бергениң буга күйөт деп (Барпы). | бейдармансын. Дарманы жок, дармансыз. Жалпы муңдуу мусапыр
— Баарыбыз болдук бейдарман (Токтогул). |
бейжайсын. 1. Албуут, долу. Какылдаган кара кыз Бейжай эк
н, долу экен («Эр Төштүк»).
- 2. &nb
sp; өт. Жанж | бейил |
бейитзат. Өлгөн адамды көмө турган жай, мүрзө, көр. Калы
ң бейитти бет алган жалгыз аяк жол менен үч аял ке
ле жатышты (Баялинов).
♦ Бейит башына баруу &mdash | бейишзат. 1. Диндик түшүнүктө: дин жолунан чыкпай жүргө
дөргө «тиги» дүйнөдөн берилген жыргалчылы
, ыракат жайы. Үйрөнбөгөн бейиштен үйрөнгөн тозо |
бейкамсын. Камы жок, камсыз, жайбаракат. Эчтеке билбеген
кишиче бейкам жатканын кара (Маликов). | бейкапарсын. Капары жок, капарсыз.— Мени сурайбы?— де
п Айна ички бугун жашырып, бейкапар кишиче сурады
(Шимеев). |
бейкасамзат. 1. Бир жиби жибек, бир жиби жөнөкөй жиптен ток
лган майда-майда жолу бар жылтырак кездеме. Бейк
сам чапан.
- 2.
| бейкүнөөсын. Күнөөсү жок, айыпсыз. Эл ичинен эсепсиз, Бейк
нөө кандар төгүлдү («Мендирман»). |
бейкутсын. Жайбаракат, тынч, мемиреген, ыракатта жаткан.
Бейкут жаткан койлор будуң-чаң боло калышты (Аал
). [Согуш].. бейкут турмуштун ыркын бузат, бүлгүн т | бейкуттукзат. Ыракатчылык, тынчтык, жайбаракаттык. |
беймаалсын. Убактысы жок, маалы жок, маалсыз. Бул беймаал
убакта биз эч кимди күткөн эмеспиз («Ала-Тоо&raqu
o;). | беймазасын. Жадатма, тынчы жок; убара. Айганыш ошол жаныб
рлардын беймазасына алагды эле (Сыдыкбеков). [Дин
ар] ..чоң энесин беймаза кылат (Сыдыкбеков). |
бейнамазсын. Намазсыз, намаз окубаган. Мамбеткул сыйынуу,
жалынууну билбеген бейнамаз (Каимов). | бейнысапсын. Нысапсыз, нысабы жок, ач көз. Бечаранын тилин
Бейнысаптар, көнбөйсүң (Токтогул). |
бейопасын. Опасы жок, опасыз, тууралыгы жок, туура эмес;
шенимсиз. | бейпайзат. Убара, азап, азап тарткандык, кыйналгандык. Б
йпайды салып бул ашта, Бет алышар жери бар («Ма
нас»). |
бейпайлаэтиш. Кыйналуу, азап тартуу, азап чегүү, убара бол
у. | бейпилсын. 1. Бейкам, капарсыз, тынч, жыргалдуу. Кече бейп
илде элим жатканда, Береке суудай акканда (Бөкөнб
аев).
- 2. &nbs
|
бейпилдикзат. 1. Эч нерседен капары жоктук, жыргалчылык, ыра
катчылык, тынчтык. Бактынын көлүн толкутуп, Бейпи
лдик менен күн өтөт (Аалы).
- 2. &
| бейтаалайсын. Таалайы жок, таалайсыз. Мен — энекең бейта
лай Азык издеп кетчү элем («Эр Төштүк»). |
бейтаанышсын. Тааныш эмес, чоочун. Ашка келген бир бейтааны
ш кишинин атадай камкордук менен сүйлөгөнүнө Кан
ыбек өтө сүйүндү (Жантөшев). | бейтапсын. Сыркоо, табы жок, оорулуу.— Бейтап болгон б
ала жокпу? — деп [Алым].. балдардан сурады. (Ташт
миров). |
бейтарапсын. Калыс. Бейтарап болбой, эриш-аркакташып, эпте
п оокат кылалы (Элебаев). | бейшембизат. Жуманын төртүнчү күнү. Эмки бейшембиде келги
ле. |
=
=