 щелкопёрм. пренебр. курулай кагаз булгаган талантсыз жазу чу. |
| щелкун м. зоол. чыртылдак коңуз (чалкасынан оонаганда чыр тылдаган тыбыш чыгаруучу коңуз). |
| щелкунчик м. (для орехов) жаңгак чаккыч (аттиш өңдүү аспап). |
| щелочить несов. что шакарга салуу, шакар кошуу. |
| щелочной ~, ая, -ое щёлочь-ко т.; щелочтуу, шакардуу; щелочно раствор шакар эритинди. |
| щелчок м. 1. чертүү; щелчок по носу мурунга чертүү; 2. перен. азг. каккы, каккы жеш; каккы берүү; получить щелчо каккы жеп калуу. |
| щель ж. 1. жылчык, жарык; 2. воен. далда (коодай кылып казыл ган далда); голосовая щель анат. үн жылчыгы (тамакт агы). |
| щемить несов. 1. безл. что (болеть, ныть) зырылдоо, зыркырап ооруу, какшап ооруу; у меня сердце щемит менин жүр өгүм зыркырап ооруп турат; 2. кого-что (наводить то |
| щениться несов. күчүктөө, балалоо (канчык). |
| щенок м. күчүк. |
| щепа ж. чамынды, чамынды-чумунду. |
| щепать несов. что майдалап жараңкалоо, майдалап жаруу; ще ать лучину чакмактап жаруу (жыгачты). |
| щепетильность ж. 1. (педантичность) өтө тактык, өтө тыкандык, ашыр сыпайылык; 2. уст. пренебр. (мелочность) кыйкымчыл ык. |
| щепетильный ~, ая, -ое 1. өтө так, өтө тыкан, ашыра сыпайы; 2. уст. ренебр. (мелочный) кыйкымчыл. |
| щепка ж. чамынды, жараңка; худой как щепка ыргайдай катка н арык; лес рубят - щепки летят посл. кагылышта кан өлөт. |
| щепной ~, ая, -ое майда, жарака жыгачтан жасалган (буюм). |
| щепотка ж. см. щепоть; щепотка соли бир чымчым туз. |
| щепоть ж. чымчым. |
| щепяной ~, ая, -ое см. щепной. |
| щербатый ~, ая, -ое 1. (шероховатый, неровный) кетиктүү, идир к кетиктүү (бир нерсенин мизи); 2. (рябой) бодурайга н, чаар (бет); 3. (без зуба) тиши кетик, кетик тиш. |
| щербина ж. 1. (зазубрина, неровность) идирек кетик (бир нерс нин мизиндеги); 2. (рябинка) чаар, беттин чаары. |
| щерить несов. что 1. прост. (скалить) арсыйтуу, ыржыйтуу; ще ить зубы тишин арсыйтуу; 2. обл. (топорщить) үрпөйт ү; щерить шерсть жүнүн үрпөйтүү. |
| щериться несов. 1. прост. (скалиться) арсыйтуу (тишти); 2. обл. ( опорщить шерсть) үрпөйтүү (жүндү). |
| щетина ж. 1. кыл, жоон кыл; свиная щетина чочконун кылы; 2. пе ен. разг. катуу чач, катуу кыл; волосы щетиной кату у чач. |
| щетинистый ~, ая, -ое обл. кылдуу, кыл сыяктуу катуу; щетиниста борода катуу сакал. |
| щетиниться несов. 1. (топорщить шерсть) үрпөйүү, үрпөйтүү, тик уруу; 2. перен. разг. үрпөңдөө, ачуулануу. |
| щетинный ~, ая, -ое щетина 1-ге т. |
| щетинообразный ~, ая, -ое кын сыяктуу, кылга окшогон. |
| щеточный ~, ая, -ое щётка 1-ге т.; щёточное производство щётк өндүрүшү. |
| щёголь м. сыланкороз. |
| щёлка ж. жылчык, жарык; смотреть в щёлку жылчыктан шыкаал оо. |
| щёлкание ср. 1. чем-л. шартылдатуу, шакылдатуу, чырт этүү, чыр т этип чертүү, тырс эттирүү; так этүү (языком); кыр ылдатуу (пальцами); 2. (орехов) чагуу; щёлканье орех |
| щёлкать несов. 1. кого (давать щелчки) чырт этүү, чырт этип ч ертүү, чырт эттирүү; 2. чем тырс эттирүү, шык эттирү ү, так эттирүү; щёлкать языком тилин шык эттирүү; щ |
| щёлкнуть однокр. см. щёлкать. |
| щёлок м. шакар, шакар суусу. |
| щёлочность ж. хим. щёлочтуулук, шакардуулук. |
| щёлочь ж. хим. щелочь, шакар (кызыл лакмустуу кагазды көк үскө боёочу жегич химаялык кошунду). |
| щётк ж. 1. щётка; зубная щётка тиш щёткасы; 2. (у лошади) атт ын бутунун бакайы менен чачысы; 3. тех. щётка (динам о-машинанын айланып турган бөлүгүнөн токту былк |
| щёчный ~, ая, -ое щека-га т.; щёчные мышцы жаак булчундары. |
Можете поискать примеры использование слово Эл-Создук:
| Эл-сөздүк | Другие сервисы... | 0.507 сек. |
|