 шыбаэтиш. Сүртүү, сүйкөө, сүртүп жугузуу; шыбактоо, шы
ак салып жылмалоо. Там шыба. Баткак шыба. | шыбаазат. Элдик ишеним боюнча: оорунун айыгышына, оору
уу кишинин оңолушуна карата болгон себеп, ылажы.
Бир шыбаа болуп, Дарыяхан жеңем айыгып кетсе! (Жан |
шыбагазат. 1. Бирөөгө тиешелүү үлүш. Эне колуна тийген шы
багасынын даамдуусун буга берген (Байтемиров). Шы
багасын алгандар кубана-кубана үйлөрүнө карай чу | шыбагалашзат. Энчилеш, үлүштөш, шериктеш. Тийген мөрөй —
көп олжонун Шыбагалаш ээсимин (Бөкөнбаев). Картта
н өнөр үйрөнөм деген өспүрүм анын тамагына да шыб |
шыбагалуусын. Энчилүү, үлүштүү, шыбагасы бар. | шыбакI зат. Көбүнчө таштак, шагылдуу жерге чыгуучу, мал
а от болуучу жыттуу, даамы ачуу келген өсүмдүк. Т
лаадагы шыбактын түбүндөгү боз торгой да таңга ы |
шыбактаэтиш. Шыбак салуу, шыбоо, сүрүү. | шыбактатшыбакта этишинин аркылуу мамилеси. |
шыбактоошыбакта этишинин кыймыл атоочу. | шыбактуусын. Шыбак чөбү көп, шыбагы жыш. Шыбактуу жер. |
шыбакчызат. Шыбак шыбоочу жумушчу. | шыбооI зат. Бут тердегенде чыгуучу сасык жыт.
ШЫБОО II ш
ба этишинин кыймыл атоочу. |
шыбырзат. Шыбырап акырын айтылган сөз, шыбыш. Салык мен
ен Мамбеткулдун шыбыры өтө акырын болгондуктан,
ыртка угулган жок (Каимов)" Күбүр-шыбыр сөз күч ал | шыбыраэтиш. Башкаларга угузбай акырын айтуу, астыртан к
үбүрөп сүйлөө. Шыбыр кеп болбойт, шыйрак эт болбо
т (макал). Ашыр акырын шыбырап, жылуу алаканы мене |
шыбырашшыбыра этишинин кош мамилеси. | шыбыргакзат. Майдалап, бүртүк-бүртүк болуп жыш жаап турга
кургак кар жана суукта борошолоп жааган жаан. Ша
ардын четиндеги талаага келгенибизде, булут жире |
шыбыргакгаэтиш. Шыбыргак болуп жаап кирүү. Күн шыбыргактап
аап келди. | шыбыргактоошыбыргакта этишинин кыймыл атоочу. |
шыбыртзат. Чөп-чары жыш, бадалдуу, караган-буталуу жерди
аралап басканда акырын чыккан дабыш. Бадалда укт
ап жаткан элик шыбырттан ойгонуп, койкоңдоп кара | шыбырттаэтиш. Шыбырт-шыбырт этүү, шыбырт-шыбырт эткен даб
ш чыгуу. |
шыбырттатшыбыртта этишинин аркылуу мамилеси. | шыбырттоошыбыртта этишинин кыймыл атоочу. |
шыбышзат. 1. Шыбыр-күбүрдөн, шыбыроодон ж. б. чыккан ачык
эмес дабыш, үн. Шаңкылдаган күлкү менен шыбыш көп
кө чейин басылган жок (Каимов).
2. өт. Астыртан бол | шыбыштаэтиш. Шыбыш берүү, акырын айтуу. Асыл эже аябай чы
алап, мага шыбыштайт (Бейшеналиев). |
шыватшыба этишинин аркылуу мамилеси. | шыгай:кара шыгай, сары шыгай — чым көңдүн түрлөрү. |
шыгыраэтиш. Майда таштар, кумдар же муздар ширелишип, шы
калып толуп калуу. Өзөн шыгыраган шыргалаңды ала
салдырып агызып барат (Каимов). Кум шыгырап толуп | шыгыратшыгыра этишинин аркылуу мамилеси. |
шыдыртакт. Шыр, токтоосуз, тез. Кычан шыдыр Атайга бард
(Бейшеналиев). Победа ылайлуу жолдон шыдыр жүрө
лбады (Каимов). Азатбек шыдыр жооп кайтарды (Сасы | шыдыра |
=
=