 шукшурэтиш. Канатын жыйып төөн карай сайыла түшүү, качы
ып кирүү
(жырткыч, алгыр куштарга карата). Ак шум
ар канатын шукшуруп, качырып бараткансыйт (Жантө | шукшурулшукшур этишинин туюк мамилеси. |
шукшутзат. Шүмшүк, жүзү кара. Баарын кылган Сейнеп шукшу
т экен (Бейшеналиев). | шул |
шумзат. 1. Айлакер, амалкөй, куу, митаам, алдамчы. Кары
кыр кайсап жарган мал, Шум түлкүнүн азыгы (Тоголо
к Молдо). Кудайназар чоңоюп бой тартканда эле куу- | шумдуксын. 1. Куу, митаам, уят сыйыты жок. Адамдын шумдугу
.
2. Кокустугу, коркунучу, опурталы бар; жоболоңду
иш, окуя. Сооронбай менен байланышпасаңчы, кокус |
шумдуктуусын. Укмуштуу, коркунучтуу; эң башкача. Ал шумдукт
уу нерселер улам жакындап келаткансыйт (Байтемир
ов). Караңгы түндө чыккан чыйылдаган үн алардын к | шумкарзат. Теги ителгиге жаткан, тээп алма алгыр куш. Та
таган билет шумкарды, Чапкан билет тулпарды (Тур
сбеков). Аттын баары тулпар болбойт, куштун баары |
шумпайзат. 1. Куу, митаам, шум. Бул экөө эки кызыңды уурда
качканы келген шумпайлар («Ала-Тоо»). Мынаб
у шумпайдын кебетесин карачы («Чалкан»).
2. К | шуңкуй |
| шуркут | шуркуязат. 1. Жүрүш-турушу жеңил, көп жүргөн аял.
2. Кылык-
жоруктуу, ойноктогон, ойсоктогон. Акундун кызы Ай
чүрөк Катындан чыккан шуркуя («Семетей»). |
шурузат. Деңиз алдындагы жарларда топ-тобу менен кыйм
ылсыз абалда жашаган жаныбарлардын акиташка айл
нган калдыктарынан пайда болгон кызыл, кызгылты | шурупзат. Бөркүндөгү оюгу аркылуу бурап киргизиле тур
ан бурама мык. |
шууI: жип-шуу — бир нерсе тигүүгө, байлоого ж. б. кер
ектелүүчү ар кандай жиптер. Акунжан бүгүн башкар
анын тапшыруусу боюнча жип-шуу алып келиш үчүн ш | шуудуртуур. Камыш, дарактын жалбырактары же башка өсүмд
үктөр ыргалганда, жибек, шайы сыяктуу шуудурак ма
териалдар кыймылга келгенде ж. б. учурда чыккан д |
шуудураэтиш. Шуудур-шуудур этүү. Кечки желге жашырын сыр
н айткансып, теректердин жалбырактары шуудурайт
(Жантөшев). Тоо ылдый соккон желаргы менен терект | шуудураксын. Шуудураган, шуудурап турма. Шуудурак материа
л. Шуудурак камыш. |
| шуудурама | шуудуратшуудура этишинин аркылуу мамилеси. |
шуудуроошуудура этишинин кыймыл атоочу. | шуулдаэтиш. 1. Шуу-шуу эткен дабыш, ун чыгаруу, шуу-шуу эт
ү. Шамалдын ыгына көнбөй бак-дарактар ыргалып шу
лдайт («Жаш ленинчи»). Асман ачылып, шуулдап |
шуулдакзат. Шуулдаган, шуулдап турган дабыш. Татынакай т
н тынчтыгын, тоо суусунун эч качан басылбаган шу
лдагы гана бузат (Абдумомунов). Өрттөн чыккан шуу | шуулдатшуулда этишинин аркылуу мамилеси. |
шуулдоошуулда этишинин кыймыл атоочу. | шуушаң |
шуштугуйсын. Шуштуйган, шуштуюп кууш көрүнгөн. | шуштуйэтиш. Учтуу тартып туруу, учу кууш тартуу. Шуштуйг
ан сакал. Анын да далысы томпогой, төбөсү шуштуюп,
бети талпагай эле (Байтемиров). |
шуштуйтшуштуй этишинин аркылуу мамилеси. | шуштуюушуштуй этишинин кыймыл атоочу. |
=
=