забродить сов. (напр. о вине) кыжылдай баштоо; ачый баштоо. |
забронировать забронировать I сов. что бронялоо (сактоо; арнап са тап коюу). забронировать II сов. что, тех. бронялоо (б роня менен каптоо). |
заброс м. в забросе разг. кароосуз, ээн калган. |
забросать сов. кого-что 1. (осыпать) чачуу, үстү-үстүнө ыргыту ; героя забросали цветами баатырга гүлдү үстү-үст үнө ыргытышты; забросать камнями 1) таш жаадыруу, т |
забросить сов. 1. кого-что (бросить далеко) ыргытып жиберүү; за бросить мяч в сад топту бакка ыргытып жиберүү; 2. ч о, разг. (затерять) жоготуп коюу; я забросил куда-т |
заброшенность ж. кароосуз калгандык, ээн калгандык. |
заброшенный ~, ая, -ое 1. прич. от забросить; 2. прил. кароосуз кал ган, ээн калган; заброшенный сад кароосуз калган б ак; заброшенный ребёнок кароосуз калган бала; забр |
забрызганный ~, ая, -ое 1. прич. от забрызгать; 2. прил. чачыратылг н, бир нерсе менен булганган (мис. ылай менен). |
забрызгать сов. 1. (начать брызгать) чачырата баштоо, себээлей баштоо, бүркө баштоо; забрызгал дождь жаан себээл й баштады; 2. кого-что (покрыть брызгами) жаба чачы |
забрызгивать несов. см. забрызгать 2. |
забубённый ~, ая, -ое забубённая головушка разг. от кечер, опс уз кайраттуу киши. |
забулдыга м. разг. аракеч, обу жок ичкич. |
забурлить сов. шарылдай баштоо, шаркырай баштоо, буркан-шарк ан түшө баштоо; забурлило море деңиз буркан-шарка түшө баштады. |
забурчать сов. разг. 1. күңкүлдөө, кобуроо; он что-то забурчал ебе под нос ал күңкүлдөп, өзүнчө бирдеме деди; 2. ч ще безл. (в желудке) курулдоо, кулдуроо. |
забутить сов. что бут (таш) төшөө (мис. фундаменттин астына). |
забухать сов. разг. күрс эте баштоо, күрсүлдөй баштоо; забух ли пушки замбиректер күрсүлдөй баштады. забухать несов. см. забухнуть. |
забухнуть сов. көөп калуу, көбүү, көөп чыгуу; рамы от дождя за ухли рамалар жаандан көөп калды. |
забушевать сов. 1. күүлдөй баштоо, дуулдай баштоо (о ветре); ала й-дүлөй тушө баштоо (о метели); алоолоно баштоо (о ламени); ветер снова забушевал шамал кайрадан дуу |
забывать несов. см. забыть. |
забываться несов. 1. см. забыться; 2. (терять ясность ума) унутча к боло баштоо; дед от старости стал забываться чо ата карыгандыгынан унутчаак боло баштады; 3. стра |
забывчивость ж. унутчаак болгондук; по забывчивости унутчаак бо луп калгандыктан. |
забывчивый ~, ая, -ое унутчаак. |
забытый ~, ая, -ое 1. прич. от забыть; 2. прил. унутулуп калган , таштанды болгон; эскирген; он собрал забытые нар дные песни ал унутулуп калган эл ырларын жыйнапт |
забыть сов. 1. кого-что, о ком-чём (перестать помнить) эстен чыгарып коюу, унугуу, унутуп калуу; забыть номер к вартиры квартиранын номерин эстен чыгарып коюу; 2. |
забыться сов. 1. (впасть в беспамятство) эси ооп калуу, эстен тануу; больной забылся оору киши эсинен танды; 2. (з дремать) үргүлөө, уйкусуроо; 3. (замечтаться) кыялг |
забытьё ср. 1. (беспамятство) эси оош, эсинен тануу; больной пал в забытьё сыркоо кишинин эси ооп кетти; 2. (дре ота) үргүлөө, уйкусуроо. |
зав м. разг. см. заведующий. |
завал м. ширенди, шиленди; снежный завал кар ширендиси. |
заваливать несов. см. завалить. |
заваливаться несов. 1. см. завалиться; 2. страд. к заваливать. |
завалинка ж. үйдүн түбүнө айландыра төгүлгөн топурак. |
завалить сов. 1. что (засыпать) көөмп салуу; завалить яму чуку рду көөмп салуу; 2. кого-что (засыпать сверху) басып калуу; путника в горах завалило обвалом жолоочун |
завалиться сов. разг. 1. (упасть за что-л.) түшүп калуу; книга зав алилась за полку китеп текченин артына түшүп кет и; 2. разг. (лечь, улечься) жатып калуу, жантая кетүү |
заваль ж. собир. разг. сатылбай, үйүлүп жата берип, бузулг н товар. |
заваляться сов. разг. 1. (залежаться) жата берүү; 2. (остаться неп роданным) сатылбай калуу. |
завалящий ~, ай, -ее разг. жаман, керекке жараксыз. |
заваривать несов. см. заварить. |
завариваться несов. 1. см. завариться; 2. страд. к заваривать. |
заварить сов. что 1. демдөө; заварить чай чай демдөө, чай салу у; 2. тех. ширетүү; заварить кашу разг. чатактуу бир шти баштап салуу, ишти бүлдүрүү. |
завариться сов. демделүү; чай заварился чай демделди; заварило сь дело разг. чатак иш башталды. |
заварка ж. 1. (действие) демдөө; 2. (щепотка) кайнатым; чаю оста лось на одну заварку бир кайнатым чай калды; 3. тех. (литьё) ширөө. |
заварной ~, ая, -ое кайнатма, демдеме, кайнатылган, бышырыл ан, кайнак сууга жуурулган; заварной хлеб кайнак ууга жуурулган камырдан бышкан нан. |
заведение ср. уст. ишкана, мекеме; учебное заведение окуу жай ; высшее учебное заведение жогорку окуу жайы. |
заведование ср. жетекчилик кылуу, башкаруу; заведование отдело м бөлүмдү башкаруу (мекемеде); заведование школой мектепти башкаруу, мектепке жетекчилик кылуу. |
заведовать несов. чем жетекчилик кылуу, башкаруу; заведовать озяйством чарбаны башкаруу. |
заведомо нареч. биле туруп; давать заведомо ложные сведения биле туруп, жалган калп маалыматтар берүү; делать что-л., заведомо зная, что ... мурдатан биле туруп,.. |
заведомый ~, ай, -ое белгилүү, башынан белгилүү, билинип тур ан; заведомая ложь белгилүү калп. |
заведующая женск. р. к заведующий. |
заведующий м. башчы, башкаруучу; заведующий магазином магазин башчысы; заведующий снабжением жабдуу ишин башка руучу; заведующий учебной частью окуу бөлүмүнүн б |
завезти сов. 1. кого-что (по пути) бара жатып бере кетүү; заве зти письмо бара жатып, катты бере кетүү; 2. кого-что (отвезти далеко) ээрчитип кетүү; завезти в глушь а |
завербовать сов. кого-что вербовкалоо, вербовка кылуу (бирөөнү кызматка, ишке, уюмга тартуу). |
завербовывать несов. см. завербовать. |
заверение ср. (уверение) ишендирүү, ынандыруу. |
заверитель м. күбөлөндүрүүчү; на этом документе есть подписи вух заверителей бул документте күбөлөндүрүүчү э ки кишинин колу бар. |
заверить сов. 1. кого (уверить) ишендирүү, ынандыруу; заверит в своей преданности өзүнүн берилгендигине ишен ирүү; 2. что (удостоверить) күбөлөндүрүү; заверить |
заверка ж. күбөлөндүрүү; заверка подписи колду күбөлөндүр ү. |
завернуть сов. 1. кого-что (обернуть, упаковать, укутать) ороо, чулгоо; завернуть покупку в бумагу сатып алынган нерселерди кагазга ороо; завернуть ребёнка в одея |
завернуться сов. 1. (укутаться) оронуу; завернуться в одеяло оде лга оронуу; 2. разг. (загнуться, отогнуться, подвер уться) кайрылуу, бүктөлүү, түрүлүү; рукав заверну |
завертеть сов. 1. чем (начать вертеть) айландыра баштоо, тегер ете баштоо, шыйпактата баштоо; собака завертела х остом ит куйругун шыйпактата баштады; 2. кого, пер |
завертеться сов. 1. (начать вертеться) айлана баштоо, тегерене б аштоо; колесо завертелось дөңгөлөк тегерене башт ды; 2. перен. разг. (захлопотаться) башы айлануу; зав |
завершать несов. см. завершить. |
завершаться несов. 1. см. завершиться; 2. страд. к завершать. |
завершающий ~, ай, -ее 1. прич. от завершать; 2. прил. аяктоочу, ак ркы; завершающий этап аяктоочу этап, акыркы этап. |
завершение ср. бүтүрүү, аяктоо; в завершение эң аягында, эң акы рында, бүткөндө. |
завершить сов. что бүтүрүү, аяктоо; завершить пятилетку доср чно беш жылдыкты мөөнөтүнөн мурда бүтүрүү. |
завершиться сов. бүтүү, аякталуу; год завершился новыми произв дственными победами жыл өндүрүштүк жаңы жеңиште р менен аякталды. |
заверять несов. см. заверить. |
завеса ж. 1. уст. (большая занавеска) көшөгө, парда; 2. перен. далда, көшөгө; завеса тумана тумандын далдасы; при однять завесу над чем-л. бир нерсенин четин чыгар |
завесить сов. что парда тартуу, парда илүү; завесить окно за авеской терезеге парда тартуу. |
завести завести I сов. кого-что (увести, привести) ээрчитип лып кетүү, алып кирүү; завести в болото сазга алып кирүү; завести далеко алыс алып кетүү; завести в т |
завестись сов. 1. (появиться) пайда болуу, чыга баштоо; у него з авелись друзья ага достор пайда болду; в сарае зав елись мыши сарайда чычкан чыга баштады; 2. (установ |
завет м. осуят; заветы Ленина Лениндин осуяттары. |
заветный ~, ая, -ое 1. (сокровенный) көксөгөн, энсеген, ыйык; з аветная мечта көксөгөн ой (санаа); заветное желани е көксөгөн тилек; заветное кольцо ыйык шамк; 2. (тай |
заветренный ~, ай, -ое заветренная сторона шамал тийбеген ылы та жак, ыктуу жер. |
завешать сов. что чем, разг. толтура асуу, толтура илүү; заве ать стены картинами дубалдын бооруна сүрөттөрдү толтура илүү. |
завешивать завешивать I несов. см. завешать. завешивать II несов. см. завесить. |
завещание ср. 1. мурас, мурас кагаз (мал-мүлк жөнүндө); оставит завещание мурас кагаз калтыруу; 2. (завет) осуят, к ерээз; завещание учителя своим ученикам мугалимд |
завещатель м. мурас калтыруучу. |
завещать несов. что кому-чему 1. мурас калтыруу, мурас кагаз кылуу; 2. с неопр., перен. осуят айтуу, керээз айтуу. |
завзятый ~, ая, -ое разг. жеткен, барып турган, берилген, ышк луу; завзятый охотник ышкылуу мергенчн (аңчы); зав ятый плут жеткен митаам. |
завивать несов. см. завить. |
завиваться несов. 1. см. завиться; 2. (виться) тармалдануу; волосы у неё завиваются анын чачы тармалданып турат; 3. с рад. к завивать. |
завивка ж. тармалдоо; холодная завивка чачты муздак тармал доо; шестимесячная завивка алты айлык кылып тарма лдоо. |
завидеть сов. кого-что, разг. алыстан көрүп калуу. |
завидно 1. нареч. суктанардык (мыкты); он завидно здоров аны н саламаттыгы суктанардык; 2. безл. в знач. сказ. ко у ич күйөрлүк; ему завидно анын ичи күйүп атат. |
завидный ~, ая, -ое суктанардык, суктанышка татырлык, ич кү өрлүк (мыкты, сонун); завидное здоровье суктанард к ден соолук; завидная участь суктанардык тагдыр. |
завидовать несов. кому-чему суктануу, көрө албоо, ич күйүү. |
завизжать сов. чыңыра баштоо, кыңшылай баштоо, каңкылдоо, ча ылдоо. |
завизировать сов. что визалоо, виза коюу. |
завилять сов. чем 1. булгалай баштоо, шыйпактай баштоо, жалп ңдай баштоо; 2. перен. разг. култулдай баштоо, тайс лдай баштоо. |
завинтить сов. что бурап кийирүү, бурап бекитүү; завинтить га йку гайканы бурап бекитүү. |
завинтиться сов. буралып бекүү; гайка хорошо завинтилась гайка буралып жакшы бекиди. |
завинчивать несов. см. завинтить. |
завинчиваться несов. 1. см. завинтиться; 2. страд. к завинчивать. |
завираться несов. см. завраться. |
зависеть несов. от кого-чего 1. (быть обусловленным) байланы туу болуу; успех дела зависит от нас самих иштин и йгилиги биздин өзүбүзгө байланыштуу; он сделал вс |
зависимость ж. багынычтуулук, көз карандылык; находиться в пол ой зависимости от кого-л. бирөөгө толук көз каран ды болуу; крепостная зависимость ист. крепостнойл |
зависимый ~, ая, -ое караштуу, көз каранды болгон; зависимое оложение көз каранды абал; зависимые страны көз к аранды өлкөлөр. |
завистливо нареч. көрө албай, ич күйдүлүк менен; ач көздөнүп; з авистливо смотреть на что-л. бир нерсеге ач көздө үп кароо. |
завистливость ж. көрө албоочулук, ич күйдүлүк, ач көздүк. |
завистливый ~, ая, -ое көрө албас, ич күйдү, ач көз; завистливые взгляды көрө албастык менен кароо. |
завистник м. көрө албас, ичи тар. |
завистница женск. р. к завистник. |
зависть ж. көрө албоо, ичи тардык, кызгануу; возбуждать зав сть в ком-л. бирөөнүн көрө албастыгын козгоо. |
завитой ~, ай, -ое тармалданган; завитые волосы тармалданг ан чач. |
Можете поискать примеры использование слово Эл-Создук:
Эл-сөздүк | Другие сервисы... | 0.3312 сек. |