Меню
Эл-Сөздүк
Список слов словаря - - слова начинающиеся с "за"

<< 7 >> 7 из 131 5 6 7 8 9 10
 забродить
сов.
(напр. о вине) кыжылдай баштоо; ачый баштоо.
 забронировать
забронировать I
сов. что
бронялоо (сактоо; арнап са
тап коюу).
забронировать II
сов. что, тех.
бронялоо (б
роня менен каптоо).
 заброс
м.
в забросе разг. кароосуз, ээн калган.
 забросать
сов. кого-что
1. (осыпать) чачуу, үстү-үстүнө ыргыту
;
героя забросали цветами баатырга гүлдү үстү-үст
үнө ыргытышты;
забросать камнями
1) таш жаадыруу, т
 забросить
сов.
1. кого-что (бросить далеко) ыргытып жиберүү;
за
бросить мяч в сад топту бакка ыргытып жиберүү;
2. ч
о, разг. (затерять) жоготуп коюу;
я забросил куда-т
 заброшенность
ж.
кароосуз калгандык, ээн калгандык.
 заброшенный
~, ­ая, -ое
1. прич. от забросить;
2. прил. кароосуз кал
ган, ээн калган;
заброшенный сад кароосуз калган б
ак;
заброшенный ребёнок кароосуз калган бала;
забр
 забрызганный
~, ­ая, -ое
1. прич. от забрызгать;
2. прил. чачыратылг
н, бир нерсе менен булганган (мис. ылай менен).
 забрызгать
сов.
1. (начать брызгать) чачырата баштоо, себээлей
баштоо, бүркө баштоо;
забрызгал дождь жаан себээл
й баштады;
2. кого-что (покрыть брызгами) жаба чачы
 забрызгивать
несов.
см. забрызгать 2.
 забубённый
~, ­ая, -ое
забубённая головушка разг. от кечер, опс
уз кайраттуу киши.
 забулдыга
м. разг.
аракеч, обу жок ичкич.
 забурлить
сов.
шарылдай баштоо, шаркырай баштоо, буркан-шарк
ан түшө баштоо;
забурлило море деңиз буркан-шарка
түшө баштады.
 забурчать
сов. разг.
1. күңкүлдөө, кобуроо;
он что-то забурчал
ебе под нос ал күңкүлдөп, өзүнчө бирдеме деди;
2. ч
ще безл. (в желудке) курулдоо, кулдуроо.
 забутить
сов. что
бут (таш) төшөө (мис. фундаменттин астына).

 забухать
сов. разг.
күрс эте баштоо, күрсүлдөй баштоо;
забух
ли пушки замбиректер күрсүлдөй баштады.
забухать

несов.
см. забухнуть.
 забухнуть
сов.
көөп калуу, көбүү, көөп чыгуу;
рамы от дождя за
ухли рамалар жаандан көөп калды.
 забушевать
сов.
1. күүлдөй баштоо, дуулдай баштоо (о ветре); ала
й-дүлөй тушө баштоо (о метели); алоолоно баштоо (о
ламени);
ветер снова забушевал шамал кайрадан дуу
 забывать
несов.
см. забыть.
 забываться
несов.
1. см. забыться;
2. (терять ясность ума) унутча
к боло баштоо;
дед от старости стал забываться чо
ата карыгандыгынан унутчаак боло баштады;
3. стра
 забывчивость
ж.
унутчаак болгондук;
по забывчивости унутчаак бо
луп калгандыктан.
 забывчивый
~, ­ая, -ое
унутчаак.
 забытый
~, ­ая, -ое
1. прич. от забыть;
2. прил. унутулуп калган
, таштанды болгон; эскирген;
он собрал забытые нар
дные песни ал унутулуп калган эл ырларын жыйнапт
 забыть
сов.
1. кого-что, о ком-чём (перестать помнить) эстен
чыгарып коюу, унугуу, унутуп калуу;
забыть номер к
вартиры квартиранын номерин эстен чыгарып коюу;
2.
 забыться
сов.
1. (впасть в беспамятство) эси ооп калуу, эстен
тануу;
больной забылся оору киши эсинен танды;
2.
дремать) үргүлөө, уйкусуроо;
3. (замечтаться) кыялг
 забытьё
ср.
1. (беспамятство) эси оош, эсинен тануу;
больной
пал в забытьё сыркоо кишинин эси ооп кетти;
2. (дре
ота) үргүлөө, уйкусуроо.
 зав
м. разг.
см. заведующий.
 завал
м.
ширенди, шиленди;
снежный завал кар ширендиси.
 заваливать
несов.
см. завалить.
 заваливаться
несов.
1. см. завалиться;
2. страд. к заваливать.
 завалинка
ж.
үйдүн түбүнө айландыра төгүлгөн топурак.
 завалить
сов.
1. что (засыпать) көөмп салуу;
завалить яму чуку
рду көөмп салуу;
2. кого-что (засыпать сверху) басып
калуу;
путника в горах завалило обвалом жолоочун
 завалиться
сов. разг.
1. (упасть за что-л.) түшүп калуу;
книга зав
алилась за полку китеп текченин артына түшүп кет
и;
2. разг. (лечь, улечься) жатып калуу, жантая кетүү
 заваль
ж. собир. разг.
сатылбай, үйүлүп жата берип, бузулг
н товар.
 заваляться
сов. разг.
1. (залежаться) жата берүү;
2. (остаться неп
роданным) сатылбай калуу.
 завалящий
~, ­ай, -ее
разг.
жаман, керекке жараксыз.
 заваривать
несов.
см. заварить.
 завариваться
несов.
1. см. завариться;
2. страд. к заваривать.
 заварить
сов. что
1. демдөө;
заварить чай чай демдөө, чай салу
у;
2. тех. ширетүү;
заварить кашу разг. чатактуу бир
шти баштап салуу, ишти бүлдүрүү.
 завариться
сов.
демделүү;
чай заварился чай демделди;
заварило
сь дело разг. чатак иш башталды.
 заварка
ж.
1. (действие) демдөө;
2. (щепотка) кайнатым;
чаю оста
лось на одну заварку бир кайнатым чай калды;
3. тех.
(литьё) ширөө.
 заварной
~, ­ая, -ое
кайнатма, демдеме, кайнатылган, бышырыл
ан, кайнак сууга жуурулган;
заварной хлеб кайнак
ууга жуурулган камырдан бышкан нан.
 заведение
ср. уст.
ишкана, мекеме;
учебное заведение окуу жай
;
высшее учебное заведение жогорку окуу жайы.
 заведование
ср.
жетекчилик кылуу, башкаруу;
заведование отдело
м бөлүмдү башкаруу (мекемеде);
заведование школой
мектепти башкаруу, мектепке жетекчилик кылуу.
 заведовать
несов. чем
жетекчилик кылуу, башкаруу;
заведовать
озяйством чарбаны башкаруу.
 заведомо
нареч.
биле туруп;
давать заведомо ложные сведения
биле туруп, жалган калп маалыматтар берүү;
делать
что-л., заведомо зная, что ... мурдатан биле туруп,..
 заведомый
~, ­ай, -ое
белгилүү, башынан белгилүү, билинип тур
ан;
заведомая ложь белгилүү калп.
 заведующая
женск. р. к заведующий.
 заведующий
м.
башчы, башкаруучу;
заведующий магазином магазин
башчысы;
заведующий снабжением жабдуу ишин башка
руучу;
заведующий учебной частью окуу бөлүмүнүн б
 завезти
сов.
1. кого-что (по пути) бара жатып бере кетүү;
заве
зти письмо бара жатып, катты бере кетүү;
2. кого-что
(отвезти далеко) ээрчитип кетүү;
завезти в глушь а
 завербовать
сов. кого-что
вербовкалоо, вербовка кылуу (бирөөнү
кызматка, ишке, уюмга тартуу).
 завербовывать
несов.
см. завербовать.
 заверение
ср.
(уверение) ишендирүү, ынандыруу.
 заверитель
м.
күбөлөндүрүүчү;
на этом документе есть подписи
вух заверителей бул документте күбөлөндүрүүчү э
ки кишинин колу бар.
 заверить
сов.
1. кого (уверить) ишендирүү, ынандыруу;
заверит
в своей преданности өзүнүн берилгендигине ишен
ирүү;
2. что (удостоверить) күбөлөндүрүү;
заверить
 заверка
ж.
күбөлөндүрүү;
заверка подписи колду күбөлөндүр
ү.
 завернуть
сов.
1. кого-что (обернуть, упаковать, укутать) ороо,
чулгоо;
завернуть покупку в бумагу сатып алынган
нерселерди кагазга ороо;
завернуть ребёнка в одея
 завернуться
сов.
1. (укутаться) оронуу;
завернуться в одеяло оде
лга оронуу;
2. разг. (загнуться, отогнуться, подвер
уться) кайрылуу, бүктөлүү, түрүлүү;
рукав заверну
 завертеть
сов.
1. чем (начать вертеть) айландыра баштоо, тегер
ете баштоо, шыйпактата баштоо;
собака завертела х
остом ит куйругун шыйпактата баштады;
2. кого, пер
 завертеться
сов.
1. (начать вертеться) айлана баштоо, тегерене б
аштоо;
колесо завертелось дөңгөлөк тегерене башт
ды;
2. перен. разг. (захлопотаться) башы айлануу;
зав
 завершать
несов.
см. завершить.
 завершаться
несов.
1. см. завершиться;
2. страд. к завершать.
 завершающий
~, ­ай, -ее
1. прич. от завершать;
2. прил. аяктоочу, ак
ркы;
завершающий этап аяктоочу этап, акыркы этап.

 завершение
ср.
бүтүрүү, аяктоо;
в завершение эң аягында, эң акы
рында, бүткөндө.
 завершить
сов. что
бүтүрүү, аяктоо;
завершить пятилетку доср
чно беш жылдыкты мөөнөтүнөн мурда бүтүрүү.
 завершиться
сов.
бүтүү, аякталуу;
год завершился новыми произв
дственными победами жыл өндүрүштүк жаңы жеңиште
р менен аякталды.
 заверять
несов.
см. заверить.
 завеса
ж.
1. уст. (большая занавеска) көшөгө, парда;
2. перен.
далда, көшөгө;
завеса тумана тумандын далдасы;
при
однять завесу над чем-л. бир нерсенин четин чыгар
 завесить
сов. что
парда тартуу, парда илүү;
завесить окно за
авеской терезеге парда тартуу.
 завести
завести I
сов. кого-что
(увести, привести) ээрчитип
лып кетүү, алып кирүү;
завести в болото сазга алып
кирүү;
завести далеко алыс алып кетүү;
завести в т
 завестись
сов.
1. (появиться) пайда болуу, чыга баштоо;
у него з
авелись друзья ага достор пайда болду;
в сарае зав
елись мыши сарайда чычкан чыга баштады;
2. (установ
 завет
м.
осуят;
заветы Ленина Лениндин осуяттары.
 заветный
~, ­ая, -ое
1. (сокровенный) көксөгөн, энсеген, ыйык;
з
аветная мечта көксөгөн ой (санаа);
заветное желани
е көксөгөн тилек;
заветное кольцо ыйык шамк;
2. (тай
 заветренный
~, ­ай, -ое
заветренная сторона шамал тийбеген ылы
та жак, ыктуу жер.
 завешать
сов. что чем, разг.
толтура асуу, толтура илүү;
заве
ать стены картинами дубалдын бооруна сүрөттөрдү
толтура илүү.
 завешивать
завешивать I
несов.
см. завешать.
завешивать II
несов.

см. завесить.
 завещание
ср.
1. мурас, мурас кагаз (мал-мүлк жөнүндө);
оставит
завещание мурас кагаз калтыруу;
2. (завет) осуят, к
ерээз;
завещание учителя своим ученикам мугалимд
 завещатель
м.
мурас калтыруучу.
 завещать
несов. что кому-чему
1. мурас калтыруу, мурас кагаз
кылуу;
2. с неопр., перен. осуят айтуу, керээз айтуу.

 завзятый
~, ­ая, -ое
разг.
жеткен, барып турган, берилген, ышк
луу;
завзятый охотник ышкылуу мергенчн (аңчы);
зав
ятый плут жеткен митаам.
 завивать
несов.
см. завить.
 завиваться
несов.
1. см. завиться;
2. (виться) тармалдануу;
волосы
у неё завиваются анын чачы тармалданып турат;
3. с
рад.
к завивать.
 завивка
ж.
тармалдоо;
холодная завивка чачты муздак тармал
доо;
шестимесячная завивка алты айлык кылып тарма
лдоо.
 завидеть
сов. кого-что, разг.
алыстан көрүп калуу.
 завидно
1. нареч. суктанардык (мыкты);
он завидно здоров аны
н саламаттыгы суктанардык;
2. безл. в знач. сказ. ко
у ич күйөрлүк;
ему завидно анын ичи күйүп атат.
 завидный
~, ­ая, -ое
суктанардык, суктанышка татырлык, ич кү
өрлүк (мыкты, сонун);
завидное здоровье суктанард
к ден соолук;
завидная участь суктанардык тагдыр.
 завидовать
несов. кому-чему
суктануу, көрө албоо, ич күйүү.
 завизжать
сов.
чыңыра баштоо, кыңшылай баштоо, каңкылдоо, ча
ылдоо.
 завизировать
сов. что
визалоо, виза коюу.
 завилять
сов. чем
1. булгалай баштоо, шыйпактай баштоо, жалп
ңдай баштоо;
2. перен. разг. култулдай баштоо, тайс
лдай баштоо.
 завинтить
сов. что
бурап кийирүү, бурап бекитүү;
завинтить га
йку гайканы бурап бекитүү.
 завинтиться
сов.
буралып бекүү;
гайка хорошо завинтилась гайка
буралып жакшы бекиди.
 завинчивать
несов.
см. завинтить.
 завинчиваться
несов.
1. см. завинтиться;
2. страд. к завинчивать.
 завираться
несов.
см. завраться.
 зависеть
несов. от кого-чего
1. (быть обусловленным) байланы
туу болуу;
успех дела зависит от нас самих иштин и
йгилиги биздин өзүбүзгө байланыштуу;
он сделал вс
 зависимость
ж.
багынычтуулук, көз карандылык;
находиться в пол
ой зависимости от кого-л. бирөөгө толук көз каран
ды болуу;
крепостная зависимость ист. крепостнойл
 зависимый
~, ­ая, -ое
караштуу, көз каранды болгон;
зависимое
оложение көз каранды абал;
зависимые страны көз к
аранды өлкөлөр.
 завистливо
нареч.
көрө албай, ич күйдүлүк менен; ач көздөнүп;
з
авистливо смотреть на что-л. бир нерсеге ач көздө
үп кароо.
 завистливость
ж.
көрө албоочулук, ич күйдүлүк, ач көздүк.
 завистливый
~, ­ая, -ое
көрө албас, ич күйдү, ач көз;
завистливые
взгляды көрө албастык менен кароо.
 завистник
м.
көрө албас, ичи тар.
 завистница
женск. р. к завистник.
 зависть
ж.
көрө албоо, ичи тардык, кызгануу;
возбуждать зав
сть в ком-л. бирөөнүн көрө албастыгын козгоо.
 завитой
~, ­ай, -ое
тармалданган;
завитые волосы тармалданг
ан чач.

Можете поискать примеры использование слово Эл-Создук: