 заболеваниеср. оору; ооруу; с момента заболевания ооруй баштаг андан бери; тяжёлое заболевание катуу оору, кыйын оору. |
| заболевать несов. см. заболеть. |
| заболеть сов. 1. (захворать) ооруу, ооруп калуу, ноокастоо, сы ркоолоо, сыркоолоп калуу; заболеть ангиной ангина менен ооруп калуу; 2. (начать причинять боль) ооруй |
| заболонь ж. бот. заболонь, чел кабык (сөңгөктүн кыртышы). |
| заболотиться сов. см. заболачиваться. |
| заболоченный ~, ая, -ое баткактанган, сазга айланган. |
| заболтать заболтать I сов. 1. чем, разг. салаңдата баштоо, сала тата баштоо; заболтать ногами бутту салактата ба тоо; 2. что, разг. (замешать) аралаштыруу, чайкоо. за |
| заболтаться сов. разг. келжирешүү. |
| забор м. кашаа, короо, дубал; сад огорожен забором жемиш б агын айланта кашаа курчалган, бак кашаа менен айл антылган. |
| забористый ~, ай, -ое разг. 1. (едкий, острый) ачуу; забористый та бак ачуу тамеки; 2. перен. курч, угуттуу, кызык; забо истый фельетон курч фельетон; забористая песня к |
| забормотать сов. кобурай баштоо. |
| заборный ~, ая, -ое 1. забор-го т.; 2. перен. разг. (неприличный) адепсиз, уят (сөз). |
| заборонить сов. что малалоо, малалап салуу, маласын тартуу. |
| забота ж. 1. камкордук, кам, камылга, түйшүк; камкордук кыл у (заботливое отношение); забота о будущем келече жөнүндөгү камкордук; забота о человеке адам жөнү |
| заботить несов. кого тынчын алуу, түйшүккө салуу; это его ма о заботит бул анын тынчын албайт. |
| заботиться несов. о ком-чём 1. (проявлять заботу) кам көрүү, кам жеш, камылга көрүү, түйшүк тартуу, аракет кылуу; б агуу (присматривать); заботиться о здоровье трудя |
| заботливо нареч. камкордук менен, кам менен, түйшүк менен; за отливо растить молодые кадры жаш кадрларды камк рдук менен өстүрүү. |
| заботливость ж. камкордук. |
| заботливый ~, ай, -ое камкор; сарамжалдуу (хозяйственный); заб тливый отец камкор ата; заботливый хозяин сарамж лдуу ээ; чья-то заботливая рука кимдиндир сарамжа |
| забраковать сов. кого-что бракка чыгаруу, жаратпай салуу. |
| забраковывать несов. см. забраковать. |
| забрало ср. ист. туулганын бетти коргогуч калканы; выступи ь с открытым забралом сөздү тайманбастан ачык ай туу. |
| забрасывать забрасывать I несов. см. забросать. забрасывать II не ов. см. забросить. |
| забрать сов. 1. кого-что (взять) ала кетүү; забрать книгу кит пти өзү менен ала кетүү; 2. кого (завладеть, захват ть) алуу ээлеп алуу; забрать в плен туткунга алуу; 3 |
| забраться сов. 1. (залезть, вскарабкаться) чыгуу, тырмышып чыг уу (бийикке); забраться на верхушку дерева бактын ашына чыгуу; 2. (укрыться подо что-л.) жашынуу, жамы |
| забредить сов. жөөлүй баштоо; больной опять забредил сыркоо иши дагы жөөлүй баштады. |
| забрезжить сов. 1. (начать рассветать) тан кулан өөк сала башто о, агара баштоо; забрезжил рассвет тан кулан өөк с ла баштады, таң агара баштады; чуть забрезжило, мы |
| забрести сов. 1. адашып кирип кетүү; забрести далеко в лес ад шып токойго кирип кетүү; 2. (зайти мимоходом) (өтүп бара жатып) кирип калуу. |
| забривать несов. см. забрить. |
| забрить сов. забрить кого-л. или забрить лоб кому-л. уст. со датка алуу (падышалык Россияда - солдатка алынар замат, алардын чачын алышкан). |
| забродить сов. (напр. о вине) кыжылдай баштоо; ачый баштоо. |
| забронировать забронировать I сов. что бронялоо (сактоо; арнап са тап коюу). забронировать II сов. что, тех. бронялоо (б роня менен каптоо). |
| заброс м. в забросе разг. кароосуз, ээн калган. |
| забросать сов. кого-что 1. (осыпать) чачуу, үстү-үстүнө ыргыту ; героя забросали цветами баатырга гүлдү үстү-үст үнө ыргытышты; забросать камнями 1) таш жаадыруу, т |
| забросить сов. 1. кого-что (бросить далеко) ыргытып жиберүү; за бросить мяч в сад топту бакка ыргытып жиберүү; 2. ч о, разг. (затерять) жоготуп коюу; я забросил куда-т |
| заброшенность ж. кароосуз калгандык, ээн калгандык. |
| заброшенный ~, ая, -ое 1. прич. от забросить; 2. прил. кароосуз кал ган, ээн калган; заброшенный сад кароосуз калган б ак; заброшенный ребёнок кароосуз калган бала; забр |
| забрызганный ~, ая, -ое 1. прич. от забрызгать; 2. прил. чачыратылг н, бир нерсе менен булганган (мис. ылай менен). |
| забрызгать сов. 1. (начать брызгать) чачырата баштоо, себээлей баштоо, бүркө баштоо; забрызгал дождь жаан себээл й баштады; 2. кого-что (покрыть брызгами) жаба чачы |
| забрызгивать несов. см. забрызгать 2. |
| забубённый ~, ая, -ое забубённая головушка разг. от кечер, опс уз кайраттуу киши. |
| забулдыга м. разг. аракеч, обу жок ичкич. |
| забурлить сов. шарылдай баштоо, шаркырай баштоо, буркан-шарк ан түшө баштоо; забурлило море деңиз буркан-шарка түшө баштады. |
| забурчать сов. разг. 1. күңкүлдөө, кобуроо; он что-то забурчал ебе под нос ал күңкүлдөп, өзүнчө бирдеме деди; 2. ч ще безл. (в желудке) курулдоо, кулдуроо. |
| забутить сов. что бут (таш) төшөө (мис. фундаменттин астына). |
| забухать сов. разг. күрс эте баштоо, күрсүлдөй баштоо; забух ли пушки замбиректер күрсүлдөй баштады. забухать несов. см. забухнуть. |
| забухнуть сов. көөп калуу, көбүү, көөп чыгуу; рамы от дождя за ухли рамалар жаандан көөп калды. |
| забушевать сов. 1. күүлдөй баштоо, дуулдай баштоо (о ветре); ала й-дүлөй тушө баштоо (о метели); алоолоно баштоо (о ламени); ветер снова забушевал шамал кайрадан дуу |
| забывать несов. см. забыть. |
| забываться несов. 1. см. забыться; 2. (терять ясность ума) унутча к боло баштоо; дед от старости стал забываться чо ата карыгандыгынан унутчаак боло баштады; 3. стра |
| забывчивость ж. унутчаак болгондук; по забывчивости унутчаак бо луп калгандыктан. |
| забывчивый ~, ая, -ое унутчаак. |
| забытый ~, ая, -ое 1. прич. от забыть; 2. прил. унутулуп калган , таштанды болгон; эскирген; он собрал забытые нар дные песни ал унутулуп калган эл ырларын жыйнапт |
| забыть сов. 1. кого-что, о ком-чём (перестать помнить) эстен чыгарып коюу, унугуу, унутуп калуу; забыть номер к вартиры квартиранын номерин эстен чыгарып коюу; 2. |
| забыться сов. 1. (впасть в беспамятство) эси ооп калуу, эстен тануу; больной забылся оору киши эсинен танды; 2. (з дремать) үргүлөө, уйкусуроо; 3. (замечтаться) кыялг |
| забытьё ср. 1. (беспамятство) эси оош, эсинен тануу; больной пал в забытьё сыркоо кишинин эси ооп кетти; 2. (дре ота) үргүлөө, уйкусуроо. |
| зав м. разг. см. заведующий. |
| завал м. ширенди, шиленди; снежный завал кар ширендиси. |
| заваливать несов. см. завалить. |
| заваливаться несов. 1. см. завалиться; 2. страд. к заваливать. |
| завалинка ж. үйдүн түбүнө айландыра төгүлгөн топурак. |
| завалить сов. 1. что (засыпать) көөмп салуу; завалить яму чуку рду көөмп салуу; 2. кого-что (засыпать сверху) басып калуу; путника в горах завалило обвалом жолоочун |
| завалиться сов. разг. 1. (упасть за что-л.) түшүп калуу; книга зав алилась за полку китеп текченин артына түшүп кет и; 2. разг. (лечь, улечься) жатып калуу, жантая кетүү |
| заваль ж. собир. разг. сатылбай, үйүлүп жата берип, бузулг н товар. |
| заваляться сов. разг. 1. (залежаться) жата берүү; 2. (остаться неп роданным) сатылбай калуу. |
| завалящий ~, ай, -ее разг. жаман, керекке жараксыз. |
| заваривать несов. см. заварить. |
| завариваться несов. 1. см. завариться; 2. страд. к заваривать. |
| заварить сов. что 1. демдөө; заварить чай чай демдөө, чай салу у; 2. тех. ширетүү; заварить кашу разг. чатактуу бир шти баштап салуу, ишти бүлдүрүү. |
| завариться сов. демделүү; чай заварился чай демделди; заварило сь дело разг. чатак иш башталды. |
| заварка ж. 1. (действие) демдөө; 2. (щепотка) кайнатым; чаю оста лось на одну заварку бир кайнатым чай калды; 3. тех. (литьё) ширөө. |
| заварной ~, ая, -ое кайнатма, демдеме, кайнатылган, бышырыл ан, кайнак сууга жуурулган; заварной хлеб кайнак ууга жуурулган камырдан бышкан нан. |
| заведение ср. уст. ишкана, мекеме; учебное заведение окуу жай ; высшее учебное заведение жогорку окуу жайы. |
| заведование ср. жетекчилик кылуу, башкаруу; заведование отдело м бөлүмдү башкаруу (мекемеде); заведование школой мектепти башкаруу, мектепке жетекчилик кылуу. |
| заведовать несов. чем жетекчилик кылуу, башкаруу; заведовать озяйством чарбаны башкаруу. |
Можете поискать примеры использование слово Эл-Создук:
| Эл-сөздүк | Другие сервисы... | 0.2804 сек. |
|