 завыватьнесов. улуп туруу (напр. о собаке); ызылдоо, дуулдоо (напр. о ветре); завывает вьюга бурганак ызылдап т рат. |
| завысить сов. что ашыра көтөрүп жиберүү; завысить расценки ааларды ашыра көтөрүп жиберүү. |
| завыть сов. улуй баштоо (напр. о собаке); ызылдай баштоо, д улдай баштоо (напр. о ветре). |
| завышать несов. см. завысить. |
| завышение ср. ашыра көтөрүү (мис. баа). |
| завью ~, завью, завьёшь и т.д. буд. вр. от завить. |
| завьюсь ~, завьюсь, завьёшься и т.д. буд. вр. от завиться. |
| завядший ~, ая, -ее 1. прич. от завянуть; 2. прил. солуган; завяд ший цветок солуган гүл. |
| завязать завязать I сов. что 1. байлоо, таңуу, түйүү; завязать зел түйүн байлоо; завязать узлом түйүң кылып байл оо; завязать в узел түйүн кылып таңуу; завязать пак |
| завязаться сов. 1. байлануу, таңылуу; узел завязался түйүн таңы лды; 2. перен. (начаться, возникнуть) чыга баштоо, ба шталуу, болуу, козголо баштоо; завязался горячий б |
| завязка ж. 1. (тесёмка, ленточка и т.п.) бүчү, боо; 2. лит. башта ышы (чыгармада окуянын башталышы); завязка драмы раманын башталышы. |
| завязнуть сов. батуу, тыгылуу; завязнуть в болоте сазга батуу ; телега завязла в грязи араба баткакка тыгылды; за вязнуть в долгах перен. карызга батып калуу. |
| завязывать несов. см. завязать I. |
| завязываться несов. 1. см. завязаться; 2. страд. к завязывать. |
| завязь ж. бот. мөмө байлагыч (урук жатуучу энеликтин алды жагы). |
| завяливать несов. см. завялить. |
| завяливаться несов. 1. см. завялиться; 2. страд. к завяливать. |
| завялить сов. что кактоо, күнгө кактап кургатуу, сүрсүтүү; з вялить рыбу балыкты кургатуу. |
| завялиться сов. кебүү, какталуу, кургоо, сүрсүү. |
| завянуть сов. 1. солуу; 2. перен. шалдырап алсыроо. |
| завёртывать несов. см. завернуть 1-4. |
| завёртываться несов. 1. см. завернуться; 2. страд. к завёртывать. |
| загадать сов. что 1. табышмак айтуу; загадать загадку табышм к айтуу; 2. (задумать) ойлоп коюу; загадайте какое-н будь число кандайдыр бир санды ойлоп коюңуз; 3. (пр |
| загадить сов. что, разг. булгоо, ыпыластоо. |
| загадка ж. табышмак; отгадать загадку табышмакты табуу; гов орить загадками перен. табышмактатып сүйлөө. |
| загадочно нареч. табышмактуу, сырдуу; загадочно улыбнуться с ырдуу күлүмсүрөп коюу. |
| загадочность ж. табышмактуулук, сырдуулук. |
| загадочный ~, ая, -ое табышмактуу, сырдуу; загадочная картинк табышмактуу сүрөт; загадочное событие сырдуу ок я. |
| загадывать несов. см. загадать. |
| загаживать несов. см. загадить. |
| загалдеть сов. разг. чуулдай баштоо, кажы-кажы боло түшө башт оо, бажылдай баштоо, бадылдай баштоо. |
| загар м. тотугуу (дененин күнгө күйүп күрөң тартышы); здо овый загар таптаза тотугуу. |
| загасить сов. что, разг. өчүрүү; загасить свечку шамды өчүрү . |
| загатить сов. что жыгач же чырпык төшөп саздуу жерден өткөө л жасоо. |
| загвоздка ж. разг. илинчек, тоскоол; вот в чём загвоздка! илин ек мына ушунда турбайбы! |
| загиб м. 1. бүктөлүү; загиб листа барактын бүктөлгөн жери; 2. перен. ашыра согуу, ашыра чабуу. |
| загибать несов. см. загнуть. |
| загибаться несов. 1. см. загнуться; 2. страд. к загибать. |
| загипнотизировать сов. кого гипноздоп коюу (гипноз жолу менен уктату у, багындыруу). |
| заглавие ср. баш, ат; заглавие книги китептин аты; под заглав ем... деген ат менен. |
| заглавный ~, ая, -ое башкы; заглавный лист башкы барак; заглав ная буква баш тамга. |
| загладить сов. что 1. үтүктөө, таптоо, дазмалдоо, тегиздөө, жы малоо; загладить складки юбки утюгом юбканын бүг штөрүн утюг менен басып таптоо; 2. перен. (исправит |
| заглаживать несов. см. загладить. |
| заглазно нареч. разг. көзү жокто, сыртынан; решили заглазно өзү жокто чечим чыгарышты. |
| заглохнуть сов. 1. (затихнуть) басылуу, угулбай калуу, өчүү; зву и заглохли добуш басылды; 2. (прийти в запустение, дичать) жапайылануу; сад заглох бак-дарак жапайыл |
| заглушать несов. см. заглушить. |
| заглушить сов. что 1. басып салуу; оркестр заглушил голос певц а оркестр обончунун үнүн басып салды; 2. (о растени х) басып калуу; сорняки заглушили посевы отоо чөп |
| загляденье ср. разг. карап гана турарлык, кызыгарлык, суктана дык; конь - одно загляденье! карап гана турарлык а ! |
| заглядеться сов. на кого-что, разг. карап тойбоо, кызыгып кароо; заглядеться на картину картинага кызыгып кароо. |
| заглядывать несов. см. заглянуть; заглядывать вперёд или загля ывать в будущее мурдатан, алдын ала ойлонуу, келе чекти болжоо. |
| заглядываться несов. см. заглядеться. |
| заглянуть сов. 1. (взглянуть) кароо; заглянуть в окно терезеде кароо; заглянуть в книгу китепти кароо; 2. разг. ки ип чыгуу; я к вам загляну на днях мен жакында силе |
| загнаиваться несов. см. загноиться. |
| загнанный ~, ая, -ое 1. прич. от загнать; 2. прил. (обессиленный) болдурган, жүрбөй калган; загнанная лошадь жүрбөй калган ат; 3. прил. перен. (запуганный, забитый) жал |
| загнать сов. 1. кого-что айдап кийирүү, тээп кийирүү; загнат скот во двор малды короого айдап кийирүү; загнат мяч в ворота противника топту тээп каршы жактын |
| загнивание ср. чирүү, чирип баратуу. |
| загнивать несов. см. загнить. |
| загнить сов. 1. (начать гнить) чирий баштоо; 2. (стать гнилым) ирүү, чирип калуу, чирип бузулуп кетүү. |
| загноиться сов. ириңдей баштоо; рана загноилась жара ирикдей аштады. |
| загнуть сов. что ийүү, ийрейтүү, майыштыруу, бүктөп коюу, ж муу; загнуть страницу книги китептин барагын бүк өп коюу; загнуть цену разг. бааны өтө кымбат суроо |
| загнуться сов. жумулуу, ийилүү, ийрейүү, майышуу, бүктөлүү. |
| заговаривать несов. см. заговорить. |
| заговариваться несов. 1. (говорить бессмыслицу) тантуу; 2. см. загово риться; 3. страд. от заговаривать (см. заговорить 4); овори, да не заговаривайся разг. сүйлөсөң сүйлө, |
| заговор м. 1. полит. заговор (болуп турган бийликке каршы би р нече адамдын өз ара жашырын сөз бекитип, аракет ениши); быть в заговоре заговорго катышуу; раскрыт |
| заговорить сов. 1. (начать говорить) тили чыга баштоо, сүйлөй б штоо; ребёнок скоро заговорит бала жакында сүйлө баштайт, баланын жакында тили чыгат; все разом за |
| заговориться сов. разг. 1. (увлечься разговором) сөзгө алаксып ка луу; 2. (завраться) калп айтып жиберүү. |
| заговорщик м. заговорчу (заговорго катышуучу). |
| заговорщица женск. р. к заговорщик. |
| заговорщицкий ~, ая, -ое заговорчулук; заговорщицкий вид заговор чулук кебете. |
| загоготать сов. 1. (о гусях) каркылдоо; 2. перен. разг. (захохотат ) каткырып күлүү. |
| загодя нареч. разг. мурдатан, кун мурун. |
| заголовок м. баш, ат; заголовок статьи макаланын башы. |
| заголосить сов. кошуп ыйлай баштоо, кошок кошуп ыйлай баштоо. |
| загон м. кашаа; коровы летом ночуют в загоне уйлар жайкыс ын кашаада түнөйт; быть в загоне разг. кароосуз, та шталып калуу. |
| загонщик м. охот. айдоочу. |
| загоню ~, загоню, загонишь и т.д. буд. вр. от загнать. |
| загонять несов. см. загнать. |
| загораживать несов. см. загородить. |
| загораживаться несов. 1. см. загородиться; 2. страд. к загораживать. |
| загорание ср. тотугуу, күнгө күйүү, күнгө какталуу. |
| загорать несов. см. загореть. |
| загораться несов. см. загореться. |
| загордиться сов. разг. мактана баштоо, кокурая баштоо, мен-менс ине баштоо. |
| загорелый ~, ая, -ое тотуккан, күнгө күйгөн; загорелое лицо т туккан бет. |
| загореть сов. тотугуу, күнгө күйүү; загореть на солнце күнгө тотугуу. |
| загореться сов. 1. (начать гореть) күйө баштоо, жана баштоо, өрт төнө баштоо; дом загорелся үй өрттөнө баштады; 2. пе рен. (заблестеть) жайнай баштоо, жаркырай баштоо, |
| загородить сов. 1. что (обнести оградой) бекитүү, тосуу; загород ить двор высоким забором короону бийик дубал мен н бекитүү; 2. кого-что (заслонить) жаап коюу, калкал |
| загородиться сов. разг. 1. (обнестись оградой) бекинүү, тосулуу; 2. (заслониться) калкалануу; загородиться рукой от с лнца күндөн колу менен калкалануу. |
| загородка ж. кашаа, тосмо. |
| загородный ~, ай, -ое шаардын сыртындагы; загородный дом шаар ын сыртындагы үй; загородная прогулка шаар сырты а чыгып сейил куруу. |
| загоститься сов. разг. конок болуп көпкө чейин отуруп калуу. |
| заготавливать несов. см. заготовить. |
| заготовитель м. даярдоочу. |
| заготовительный ~, ая, -ое заготовка 1-ге т.; заготовительная цена д ярдоо баасы; заготовительный пункт даярдоо пунку ту. |
| заготовить сов. что 1. (заблаговременно приготовить) даярдап к оюу; заготовить справки справкаларды даярдап кою ; 2. (запасти) жыйнап салуу; заготовить дров на зиму |
| заготовка ж. 1. даярдоо; заготовка хлеба эгин даярдоо; государ твенные заготовки сельскохозяйственных продукт ов мамлекет тарабынан айыл чарба азыктарын даярд |
| заготовлять несов. см. заготовить. |
| заготовщик м. 1. см. заготовитель; 2. (сапожник) бут кийим үчүн бу лгаары бычуучу. |
| заготпункт м. (заготовительный пункт) даярдоо пункуту. |
| заградитель м. воен.-мор. заградитель (тосмо коюучу согуш кемес и). |
| заградительный ~, ая, -ое заградительный вал жоонун жолун бөгөгө тосмо; заградительный огонь артиллерии артиллер иянын душмандын жолун тосуп аткан огу; заградител |
| заградить сов. что тосуу, жолтоо болуу; заградить путь жолду осуу. |
| заграждать несов. см. заградить. |
| заграждение ср. тоскоол, тосмо, торгоо; проволочные заграждени сым тосмо; противотанковое заграждение танкыга аршы тоскоол; минные заграждения миналуу тосмоло |
| заграница ж. разг. чет өлкө, чет мамлекет. |
| заграничный ~, ая, -ое чет мамлекеттик, чет өлкөлүк, чет өлкөдө гү, чет өлкөдөн келген; заграничный паспорт чет ма млекеттик паспорт (чет мамлекетке баруу үчүн бер |
| загребать загребать I несов. что 1. (сгребать) шилөө, тырмоо, чо гултуу, жыйноо, күрөө; загребать сено чөп тырмоо; 2. перен. ыксыз көп табуу; загребать деньги акчаны кү |
| загреметь сов. 1. (начать греметь) күркүрөй баштоо, күрүлдөй б аштоо, дүңгүрөй баштоо, шаңгырай баштоо, тарсылда й баштоо, шалдырай баштоо, калдырай баштоо; гром з |
| загрести загрести I сов. см. загребать I. загрести II сов. см. заг ребать II. |
| загривок м. 1. (у лошади) ыйык жал; 2. разг. (часть шеи) кежиге, ш ли. |
| загримировать сов. кого-что гримдөө. |
| загримироваться сов. гримденүү. |
| загробный ~, ая, -ое акырет, тиги (дүйнө); загробный мир или за гробная жизнь тиги дүйнө. |
| загромождать несов. см. загромоздить. |
| загромоздить сов. что үймөктөп толтуруу, үстү-үстүнө үйүү (мис. өлмөнү мебель менен). |
| загромыхать сов. разг. шалдыроо, күлдүрөө, калдыроо; загромыхал а телега араба калдырай баштады. |
| загрохотать сов. күркүрөй баштоо, күрс-тарс этүү, калдыр-шалды этүү; гром загрохотал күн күркүрөй баштады. |
| загрубелый ~, ая, -ое дордойгон, куудураган, одурайган; загруб елые руки дордойгон кол. |
| загрубеть сов. дордоё баштоо, куудурай баштоо, одурая баштоо . |
| загружать несов. см. загрузить. |
| загруженность ж. жүктүн көптүгү, жык толтура жүктөлгөндүк; загру енность железных дорог темир жолдордун жүгү көп үгү; загруженность работой жүктөлгөн иштин көптү |
| загрузить сов. 1. что (нагрузить полностью) толтура салуу; заг узить подвалы картошкой подвалдарга картошканы толтура салуу; 2. кого-что, перен. (работой) толтура |
| загрузка ж. 1. толо жүк, толтура салынган же жүктөлгөн жүк; за грузка руды в плавильную печь эритүүчү мешке руд нын толтура салынышы; 2. перен. (напр. работой) толт |
| загрузочный ~, ая, -ое жүк сала турган; загрузочные машины бир ерге, бир нерсеге жүктөрдү салуучу машиналар. |
| загрунтовать сов. что грунттоо (боёш үчүн сырдын биринчи катмар ын сыйпап даярдоо); загрунтовать пол полду грунтт о. |
| загрунтовывать несов. см. загрунтовать. |
| загрустить сов. кайгыра баштоо, капалана баштоо. |
| загрызать несов. см. загрызть. |
| загрызть сов. кого 1. тиштеп өлтүрүү, талап өлтүрүү; собаки з грызли кошку иттер мышыкты талап өлтүрдү; 2. перен . разг. (замучить) кыйнап жиберүү, жадатуу, тажатуу |
| загрязнение ср. булгануу, булгоо, кирдетүү, кирдөө. |
| загрязнить сов. что булгоо, кирдетүү; загрязнить помещение үй ү булгоо. |
| загрязниться сов. булгануу, кирдөө. |
| загрязнять несов. см. загрязнить. |
| загрязняться несов. 1. см. загрязниться; 2. страд. к загрязнять. |
| загубить сов. разг. 1. кого-что (погубить) бүлдүрүү, түбүнө же түү; загубить жизнь өмүрдүн түбүнө жетүү, өлтүрүү; 2. что, перен. (потратить напрасно) бекер сарыптоо; |
| загудеть сов. дарылдай баштоо, дүрүлдөй баштоо, күүлдөй баш тоо. |
| загулять сов. разг. ичкилик менен тамашага берилүү (ишти та тап). |
| загуляться сов. разг. көпкө чейин сейилдеп жүрүп, далай убакы тын өткөнүн билбей калуу. |
| загустеть сов. коймолжун тартуу, коюулануу; каша загустела б тко коймолжун тартты. |
| зад м. 1. (задняя часть чего-л.) арт, арт жак; лошадь бьёт адом ат арткы буттары менен тебет; 2. (седалшце) кө үк; 3. зады мн. обл. үйдүн арты; короонун аркасы (аяг |
| задабривать несов. см. задобрить. |
| задавать несов. см. задать; задавать тон 1) муз. хордун кандай үн менен ырдай башташын көрсөтүү; 2) перен. мыкчеге рдик кылуу. |
| задаваться несов. 1. см. задаться; 2. разг. (зазнаваться) көйрөңд к кылуу, көөп кетүү. |
| задавить сов. 1. кого (придавить насмерть) басып өлтүрүү, теп сеп өлтүрүү; 2. кого (придушить) өлтүрүп салуу; кошк задавила цыплёнка мышык чөжөнү өлтүрүп салды; 3. |
| задание ср. тапшырма; производственное задание өндүрүштүк тапшырма; плановое задание пландуу тапшырма; дать задание тапшырма берүү. |
| задаривать несов. см. задарить. |
| задарить сов. кого 1. (осыпать подарками) көп белек берүү; 2. (п одкупить, задобрить) сый көрсөтүп же пара берип к нүлүн алуу. |
| задаром нареч. разг. бекер, абдан арзан; купить задаром абд н арзанга сатып алуу. |
| задатки только мн. (склонности) шык; у ребёнка хорошие зада ки баланын шыгы жакшы. |
| задаток м. задатка; внести задаток при заказе заказ кылган а задаткасын берип коюу. |
| задаточный ~, ай, -ое задаткалык; задаточная сумма задаткалык акча. |
| задать сов. что 1. кому (поручить выполнить) берүү, тапшыру у; задать урок сабак берүү; задать работу жумуш тап шыруу; задать задачу 1) маселе тапшыруу (эсептен); 2) |
| задаться сов. 1. чем (поставить себе задачу) берилүү, көздөө, коюу; задаться целью өзүнө максат кылып коюу, бир аксатты көздөө; задаться мыслью бир ойго берилүү; |
| задача ж. 1. (упражнение) маселе; арифметическая задача ари фметикалык маселе; шахматная задача шахматтык ма еле; решить задачу эсеп чыгаруу; 2. (проблема, цель) |
| задачник м. задачник (эсеп маселелеринин жыйнагы); задачник по арифметике арифметика боюнча задачник. |
| задвигать задвигать I сов. 1. жылдыра баштоо, козголто баштоо, кыймылдата баштоо; 2. (напр. пальцами) кыймылдата б штоо, кыбырата баштоо. задвигать II несов. см. задви |
| задвигаться задвигаться I сов. жыла баштоо, козголо баштоо, кый ылдай баштоо. задвигаться II несов. 1. см. задвинутьс я; 2. (быть задвижным) жылып туруу; эти рамы задвигаю |
| задвижка ж. тээк; дверная задвижка эшиктин тээги. |
| задвижной ~, ая, -ое жылма, жылып турма, түртүлмө; задвижная р ама жылып турма рама. |
| задвинуть сов. что түртүп киргизип коюу; задвинуть ящик стол столдун ящигин түртүп киргизип коюу. |
| задвинуться сов. (напр. о ящике) өзүнөн өзү ичке кирип калуу. |
| задворки только мн. короонун арт жагы, үй артындагы караңгы жай, оолак бурч; на задворках негизги короонун ар жагында, сыртында; он живёт где-то на задворках а |
| задевать задевать I несов. см. задеть. задевать II сов. что, раз . (деть, затерять) жоготуп коюу, койгон жерин унуту п таппай калуу; куда я очки задевал? мен көз айнеги |
| задеваться сов. разг. жоголуу, табылбай коюу; куда задевалась нига? китеп кайда жоголду? |
| заделать сов. что жылчык-тешиктерди бүтөө, бүтөп таштоо; зад елать двери эшикти биротоло бүтөп таштоо; заделат ь ящик ящикти жаап бүтөп таштоо. |
| заделывать несов. см. заделать. |
| задеревенелый ~, ай, -ое разг. сенейип калган, камтууга келбей ка ган; задеревеннелая рука сенейип калган кол. |
| задеревенеть сов. сенейип калуу, камтууга келбей калуу; руки и н ги задеревенели от стужи колу-буту суукка тоңуп, сенейип калыптыр. |
| задержание ср. кармоо, кармап калуу, колго түшүрүү задержание преступника кылмышкерди кармап калуу, кылмышкер и колго түшүрүү. |
| задержать сов. 1. кого (не пустить) токтотуу, кармап калуу; дел меня задержали мени иш кармап калды; задержать г стя на час конокту бир саатка токтотуп калуу; зад |
| задержаться сов. 1. (замешкаться) буйдалуу, кармалуу; задержатьс я в дороге жолдо буйдалуу; 2. (замедлиться) кечигүү; развитие ребёнка несколько задержалось баланын |
| задерживать несов. см. задержать. |
| задерживаться несов. 1. см. задержаться; 2. страд. к задерживать. |
| задержка ж. 1. (остановка) жүрбөй калуу, токтолуп калуу; вслед ствие сильного снегопада произошла задержка пое дов кар аябай калың жаагандыктан поезддер жүрбө |
| задеру ~, задеру, задерёшь и т.д. буд. вр. от задрать. |
| задетый ~, ая, -ое 1. прич. от задеть; 2. прил. чалган, тийген; у него задеты лёгкие анын өпкөсүн дарт чалган. |
| задеть сов. кого-что 1. (коснуться, зацепить) тийүү, тийип к етүү, тийип коюу, тийип өтүү; пуля задела кость ок өөккө тийиптир; 2. перен. ыза кылуу, таарынтуу; его |
| задира м. и ж. разг. чыр киши, чатакчыл. |
| задирать задирать I несов. см. задрать 1, 2. задирать II несов. ко го, разг. (дразнить) кыжырын кайнатуу. |
| задираться задираться I несов. см. задраться. задираться II несо . разг. (приставать к кому-л.) бирөөгө обу жок тийиш үү. |
| задний ~, яя, -ее арткы; заднее колесо арткы дөңөлөк; задни е ноги арткы буттар; задний карман арткы чөнтөк; за дний ход артка карай жүрүү; задняя мысль жаман ой, |
| задник м. 1. (обуви) апкыт; 2. театр. сахнанын төр жагындагы ж асалгалар (тартылган сүрөттөр). |
| задобрить сов. кого-что көңүлүн алуу. |
| задок м. арт жак, арка; задок телеги арабанын арт жагы; зад ок дивана дивандын аркасы. |
| задолбить сов. что 1. (начать долбить) теше баштоо, оё баштоо; 2. разг. (тупо заучить) куру жаттоо; задолбить урок с бакты куру жаттап алуу; задолбить себе что-л. разг |
| задолго нареч. эчак эле; мы приехали на вокзал задолго до о хода поезда биз вокзалга поезд кетүүдөн эчак эле мурда келгенбиз. |
| задолжать сов. разг. карыздар болуу. |
| задолженность ж. карыз, насыя; задолженность по квартирной плате квартира акысынын карызы; погасить задолженность карызды төлөө, карыздан кутулуу. |
| задом нареч. артка, арты менен; лошадь пятилась задом ат ртка кетенчиктеди; надеть платье задом наперёд к йнөктүн артын алдына келтирип кийип алуу. |
| задор м. кайрат, кызуулук, шайырдык. |
| задоринка ж. ни сучка ни задоринки или без сучка без задорин и камырдан кыл сууругандай. |
| задорный ~, ай, -ое 1. (пылкий) кайраттуу, шайыр; 2. (запальчивы й) корс, ачуусу чукул. |
| задохнуться сов. 1. (умереть) тумчугуп өлүү; задохнуться от угар ис тийип (тумчугуп) өлүү; 2. см. задыхаться. |
| задрапировать сов. кого-что драпировкалоо, кооздоо (кездеме мене н кооздоо, жасалгалоо); задрапировать окна и двери портьерами терезе жана эшиктерди портьералар ме |
| задрапироваться сов. оронуу, оронуп алуу; он задрапировался в плащ л плащка оронуп алды. |
| задрапировывать несов. см. задрапировать. |
| задрапировываться несов. 1. см. задрапироваться; 2. страд. к задрапиров вать. |
| задрать сов. разг. 1. что (поднять) көтөрүү, түрүү; задрать го лову башты көтөрүү; задрать платье көйнөктү түрүү ; 2. что (загнуть, оцарапать) тырмап алуу, сыйрытып а |
| задраться сов. разг. 1. (напр. о платье) түрүлүү, жогору көтөрү үү; 2. (загнуться) кайрылып калуу, сыйрылып калуу. |
| задребезжать сов. шалдырай баштоо, шылдырай баштоо. |
| задремать сов. үргүлөө. |
| задрожать сов. дирилдей баштоо, калтырай баштоо, титирей баш тоо. |
| задувать несов. см. задуть. |
| задувка ж. тех. тутантуу, жагуу, от берүү; задувка домны дом аны тутантуу. |
| задумать сов. 1. что и с неопр. (замыслить) ниет кылуу, ойлоо; з адумать поездку в горы тоого барууну ойлоо; 2. что ( мысленно выбрать) ичинен ойлоп коюу; задумать чис |
| задуматься сов. 1. ойлонуу, ойго батуу; глубоко задуматься над ем-л. бир нерсени терең ойлонуу; 2. с неопр. и с отри ц. (колебаться) олку-солку болуу, ойлонуп туруу; он |
| задумчивость ж. ойго батуучулук, ойлонгучтук, санаа, санааркоол ук; впасть в задумчивость санаага батуу; погрузить ся в задумчивость ойго батуу. |
| задумчивый ~, ая, -ое ойчул, санаачыл; задумчивый взгляд ойчул көз караш. |
| задумывать несов. см. задумать. |
| задумываться несов. см. задуматься; надо было сделать это, не зад умываясь муну олку-солкусуз иштөө керек эле. |
| задурить сов. разг. акмакчылык кыла баштоо, жиндилене башто о, кеңкелестене баштоо; задурить голову башты кат руу. |
| задуть сов. 1. (начать дуть) сого баштоо; задул северный вет ер түндүктүн шамалы сого баштады; 2. что (потушить) үйлөп өчүрүү; задуть свечу шамды өчүрүү; 3. что, тех. |
| задушевно нареч. ачык-айрым, чын жүрөктөн. |
| задушевность ж. ачык-айрымдык, чын жүрөктөн болгондук; задушевн сть наших бесед биздин аңгемебиздин чын жүрөктө болгондугу. |
| задушевный ~, ай, -ое ачык-айрым, жаны бирге, чын жүрөктөн бол он; задушевный друг жаны бирге дос; задушевный раз говор чын жүрөктөн болгон аңгеме. |
| задушить сов. 1. кого (умертвить) муунтуп өлтүрүү, тумчуктур п өлтүрүү; 2. кого-что, перен. эзүү, кысуу, басуу; зад ушить в объятиях сыга кучактро, кыса кучактоо. |
| задымить сов. 1. (начать дымить) түтөй баштоо; тутана баштоо; ечка задымила меш түтөй баштады; 2. что, разг. (зако птить) ыштоо; весь потолок задымили үйдүн төбөсүн |
| задымиться сов. 1. түтөй баштоо, түтүн чыга баштоо; трубы задым лись морлордон түтүн чыга баштады; 2. разг. (покрыт ься копотью) ышталуу. |
| задыхаться несов. 1. деми кыстыгуу; задыхаться от жары ысыктан деми кыстыгуу; задыхаться от гнева перен. каарына чыдай албай деми кыстыгуу; 2. перен. (быть подавлен |
| задышать сов. дем ала баштоо. |
| задёрганный ~, ая, -ое разг. 1. прич. от задёргать 2; 2. прил. аяк-бу кка тарткыланып жүдөгөн; задёрганный человек аяк -буякка тарткылоодон жүдөгөн киши. |
| задёргать сов. 1. что, чем (начать дёргать) тарткылай баштоо, ж улкуй баштоо, жула баштоо; задёргать вожжами божу у тарткылай баштоо; 2. кого, перен. разг. (измучить) |
| задёргаться сов. тартып кыймылдай баштоо; от волнения у него за дёргались губы толкундангандыктан анын эриндери тартып кыймылдай баштады. |
| задёргивать несов. см. задёрнуть. |
| задёргиваться несов. 1. см. задёрнуться; 2. страд. к задёргивать. |
| задёрнуть сов. что тартып коюу, серпип жабуу, силкип жабуу; за дёрнуть занавеску парданы серпип жабуу, парданы артып коюу. |
| задёрнуться сов. серпип жамынуу, силкип жамынуу, серпилип жабы луу; занавес задёрнулся парда серпилип жабылды. |
| заедать несов. см. заесть. |
| заезд м. 1. спорт. ат чабыш, ат жарыш; 2. (к кому-л., куда-л.) ба ра кетүү, тие өтүү; командировка в Москву с заездо в Куйбышев Москвага баратып, Куйбышевге тие өтө |
| заездить сов. 1. кого-что жүргүзбөй салуу, мине берип болдур у, зоруктуруу; заездить лошадь атты зоруктуруу; 2. ого, перен. разг. күч жетпес ишти жүктөп кыйноо. |
| заездом нареч. разг. тие өтүп, бара кетип. |
| заезжать несов. см. заехать. |
| заезженный ~, ая, -ое 1. прич. от заездить; 2. прил. (утомлённый) з оруккан, жүрбөй калган; заезженная лошадь жүрбөй алган ат; 3. прил. перен. разг. (избитый, давно извес |
| заезжий ~, ая, -ее разг. бир жакка бара жатып келе калган, к лип эле кете турган; заезжий двор уст. кербен сара й. |
| заесть сов. 1. кого (загрызть) жеп жиберүү, жеп коюу; волк за ел овцу карышкыр койду жеп койду; 2. что чем (закуси ть) чайнап жиберүү, жеп жиберүү; заесть лекарство |
| заесться сов. разг. тамак тандай баштоо. |
| заехать сов. 1. (к кому-л., куда-л.) бара кетүү, кире кетүү, кай рыла кетүү; заехать к знакомым тааныштарга бара к түү; 2. (за кем-чем-л.) ... үчүн бурулуп баруу; заехать |
| зажаривать несов. см. зажарить. |
| зажариваться несов. 1. см. зажариться; 2. страд. к зажаривать. |
| зажарить сов. что кууруу; зажарить рыбу балыкты кууруу. |
| зажариться сов. куурулуу; мясо зажарилось эт куурулду, эт куур улуп бышты. |
| зажать сов. 1. кого-что (стиснуть) басуу, кысуу; зажать в рук е колдо кыса кармоо; зажать в тиски 1) кыскычка сыга кысуу, кыпчуу; 2) перен. кыса берип, айласын кетирү |
| заждаться сов. күтө берип тажоо. |
| зажелтеть сов. 1. (начать желтеть) саргара баштоо; пшеница заж лтела буудай саргара баштады; 2. (показаться - о жё том) саргарып көрүнө баштоо; вдали зажелтели кучи |
| зажестикулировать сов. жаңдай баштоо, жаңсай баштоо, шилтей баштоо. |
| зажечь сов. 1. что чагуу, жандыруу, күйдүрүү, жагуу; зажечь пичку ширеңке чагуу; 2. кого-что, перен. шыктандыру у, кызыктыруу, алга умтултуу, делебесин козгоо; за |
| зажечься сов. 1. күйө баштоо, жана баштоо; зажглись огни от кү йө баштады; 2. перен. (возбудиться, воодушевиться) ш ыктануу, умтулуу, ынтасы козголуу. |
| зажжённый ~, ая, -ое 1. прич. от зажечь; 2. прил. жагылган, күйгү үлгөн; зажжённая свеча жагылган шам. |
| заживать несов. см. зажить I. |
| заживаться несов. см. зажиться. |
| заживить сов. что айыктыруу; примочка быстро заживит рану ч лама дары жараны бат айыктырат. |
| заживление ср. айыга баштоо; айыктыруу; заживление раны жаран н айыга башташы. |
| заживлять несов. см. заживить. |
| заживо нареч. тирилей, тирүүлөй, тирүү бойдон; заживо похо ронить кого-л. бирөөнү тирилей көмүү; заживо погре бённый тирүүлөй көмүлгөн. |
| зажигалка ж. зажигалка (папирос күйгүзө турган нерсе). |
| зажигание ср. жандыруу, жагуу, күйгүзүү. |
| зажигательный ~, ай, -ое 1. жандыра турган, күйгүзө турган, өрттөй турган; зажигательный прибор жандыра турган приб ор; зажигательная бомба өрттөй турган бомба; 2. пер |
| зажигать несов. см. зажечь. |
| зажигаться несов. 1. см. зажечься; 2. страд. к зажигать. |
| зажим м. 1. (действие) кысуу, кысмакка алуу, жол бербөө; бор оться с зажимом критики и самокритики сыноо жана өзүн өзү сыноону кысууга каршы күрөшүү; 2. тех. (при |
| зажимать несов. см. зажать. |
| зажимный ~, ая, -ое баса турган, сыга турган; зажимный винт б аса турган винт, сыга турган винт. |
| зажимщик м. разг. неодобр. кысуучу, жол бербөөчү; зажимщик кр итики сынга жол бербөөчү. |
| зажиточно нареч. оокаттуу, бай; жить зажиточно оокаттуу жашо . |
| зажиточность ж. оокаттуулук, байлык. |
| зажиточный ~, ая, -ое оокаттуу, бай; зажиточный колхоз бай кол оз; зажиточная жизнь бай турмуш, оокаттуу турмуш. |
| зажить зажить I сов. (зарубцеваться) айыгуу, бүтөлүү; рана з ажила жара айыкты. зажить II сов. (начать жить) жашай баштоо; зажить трудовой жизнью эмгек аркылуу жаша |
| зажиться сов. разг. көпкө туруп калуу, ашыра туруу. |
| зажму ~, зажму, зажмёшь и т.д. буд. вр. от зажать. |
| зажмуривать несов. см. зажмурить. |
Можете поискать примеры использование слово Эл-Создук:
| Эл-сөздүк | Другие сервисы... | 0.3349 сек. |
|