 бекI зат. Жакынкы жана Орто Чыгыш өлкөлөрүндө майда ф
еодалдарга же кызмат адамдарына берилүүчү титул,
наам. Бек десең бектин уулумун, Бекзааданын бири | бекемсын. 1. Катуу, бек, мыкты, туруктуу, бышык. Ленинизм
акылмандардын колунда Бекем турган коммунизм жо
унда (Үмөталиев). Тумактарын түшүрүп, бекем байла |
бекемдеэтиш. Бир жерге бек орунтуктатуу, бек (бекем) кылу
; чыңдоо, бышыктоо. Дубалды бекемдеп сал. Убаданы
беквмдеп, эртеси келмекчи болдук. | бекемдетбекемде этишинин аркылуу мамилеси. |
бекемдешбекемде этишинин кош мамилеси. | бекемдикзат. Туруктуулук, бектик, бышыктык, катуулук. Айтк
ан сөзү орундуу, Бекемдиги билинет (Барпы). Берен
алган сарайдын Бекемдиги бир далай («Эр Төштү |
бекемдөөбекемде этишинин кыймыл атоочу. | бекенэтиш. Өзүнөн мурунку сөзгө суроо маанисин берет.
лар жеринен эле бирге чыккан өздөрүнчө топ бекен
? (Сыдыкбеков). |
бекерсын. 1. Бош, иш иштебеген, жумуш кылбаган. Бекер киш
и. Бекерден колу бошобос.
- 2. &nb
sp; өт. Акысыз, баа | бекерликзат. Жумуш иштебей бош жүрүүчүлүк, бекерчилик. Де
иң соодо эринбей, Бекерликке берилбей (Токтогул).
|
бекерчизат. Бош, эч жерде иштебей бекер жүргөн киши. Беке
чиден безе кач, Ушакчыдан көчө кач (Токтогул). | бекерчиликзат. Бекер жүргөндүк, бекерлик. Бекерчиликке көнб
е. Бекерчиликтен тажабайбы. |
бекетзат. эс. Почта етанциясы, илгери темир жол жана ма
ниа жокто жүргүнчүлөр токтоочу, аттарды алмашты
уучу (эс алдыруучу) жай. Бекеттер ортосунда эки ж | бекетчизат. Бекетти кароочу, бекетте кызмат кылуучу. Мын
ан бир нече жыл илгери бул жерде жети түтүн балык
чы, бир түтүн бекетчиден башка эчтеме жок эле (Убу |
бекзаадазат. эс. Ак сөөк бектин тукуму. Бекзаадалар самсыш
ат Балаңа куда болууга («Мендирман»). | бекиэтиш. 1. Чыңдануу, бекемденүу, бек болуу. Бекиген ч
пке жол салар («Манас»).
- 2. &
nbsp; Токтолуу, |
бекинэтиш. Коргонуу, жашынуу. Капка ташка бекинип, Кырк
жигит жатып калды эми («Эр Табылды»). | бекинтбекин этишинин аркылуу мамилеси. |
бекинүүбекин этишинин кыймыл атоочу. | бекитбеки этишинин аркылуу мамилеси. |
бектикзат. Бекемдик, кайраттуулук. Бек байлагын белиңди
, Жакып, Бектикке салгын көөнүңдү, Жакып. | бекүүбек этишинин кыймыл атоочу. |
бекчейэтиш. Бели эңкейбей, кайкалагансып калуу. Бекчейи
п барып бел кеткен («Манас»). | белI зат. 1. Арка менен куймулчактын аралыгындагы ден
бөлүгү. Карыялардын.. таягы жоктору эки колун бе
ине коюп.. баратышты (Абдукаримов).
- 2. &nb
|
белгизат. 1. Белгилүү кылыш үчүн, кийин бөлүп алыш, эске
түшүрүш үчүн коюлган, ылайыкталган нерсе. Унутуп
калбас үчүн ушул жерге белга коюп кетели. Геологд | белгилеэтиш. 1. Белги уруу, тамга салуу; дааналоо, белги ар
кылуу дайындоо. Метрге өлчөп өстөндүн улам аркы у
чун белгилешип.үчөө казык кагып жүрүшөт (Сыдыкбе |
белгилетбелгиле этишинин аркылуу мамилеси. | белгилешбелгиле этишинин кош мамилеси. |
белгилөөбелгиле этишинин кыймыл атоочу. | белгилүүсын. Маалим, дайын, атыккан. Баланын укканына кара
ганда, эл жүргөн белгилүү жол эле алыс (Аалы). Азыр
анын башында белгилүү бир ой жок, бардыгы уйгу-ту |
=
=