 БАҢБАҢБАҢБАҢ — эпос боюнча кытай аскер кызматчысынын н аамы. «Манаста» эпикалык душман элинин согуштук- дминистративдик башкаруу системасынын бир ката |
| БАҢДУУЛУ БАҢДУУЛУ — кытай, калмак кандарынын ордоканасын орнотулган коңгуроо. Анын негизги аткара турган милдети шаарды жоо басканда же эл башына кандайд |
| БАРАЙЫЗ БАРАЙЫЗ (арабча бе — айиз — акындардын ырларынан бириктирилген жыйнак) — жай ташты сууга салып кү н жайлоо учурунда айтыла турган дубанын түрү. Нег |
| БАРАК КАН БАРАК КАН — эпизоддук кейипкер. Көкчөнүн түпкү а асы экендиги гана айтылат (Сагымбай Орозбаков, 1. 98, 256). |
| БАРАҢ БАРАҢ (арабча-иранча — ференг, паранги) — этноним . Ошондой кылымда мусулман чыгышында элдер европ лктарды ушундай аташкан (байыркы европалык этно |
| БАРАҢ БАРАҢ (арабча-иранча — паранги, франки) — мылтыкт ын аты. Милте менен от алдырган сайлуу мылтыктын ир түрү. Эпосто Б. «ак бараң», «сыр бараң» формала |
| БАРБАЛДАЙ БАРБАЛДАЙ — эпизоддук кейипкер. Үсөндүн (Көзкама ндын) уулу экендигин Акбалта Манаска туш-тушка та рап кеткен элдин дайнын баяндаганда айтат (Саякб |
| БАРБАР БАРБАР — топоним. Эсенкандын аярлары менен сыйкы рчылары Манасты таап, тирүү алып келүү үчүн кең Б- ды кыдырат (Саякбай Каралаев, 2. 42). |
| БАРГАНА БАРГАНА, Паргана — топоним. Эпосто кыргыздар бай ртадан мекендеп келе жаткан жер катары көп кезде шет. Географиялык реалия катары Фергана өрөөнү. |
| БАРГЕК БАРГЕК — желбирөөч сөйкө. Чыгыш аялдары маңдайын а же чачына тагуучу алтын же күмүш желбирөөч: «Ма дайда баргек тынарым, Балбылдап күйгөн чырагым» |
| БАР-КӨЛ БАР-КӨЛ, Баркөл—топоним. Кыргыздар Алтайды мекен деп тургандагы бала Манас жолдоштору менен ар жа ы Уркун суусу, аягы Б.-К., түндүгү Аңгир белине чей |
| БАРКЫЗЫЛ БАРКЫЗЫЛ — Бакчабийдин байгеге чапкан күлүгү. «К өкөтөйдүн ашындагы» ат чабышта байге алган алтым ыш аттын катарында айтылат (Сагымбай Орозбаков, 3. |
| БАРПЫ БАРПЫ — эпос боюнча кытай кандарын жашартып, уза жашатыш үчүн табыптар атайы даярдаган дары. Саг мбай Орозбаковдун вариантында аны даярдоо ыкмас |
| БАРСА-КЕЛБЕС БАРСА-КЕЛБЕС, Барса келбес — топоним. Түрк тилдүү элдердин фольклорунда көп кездешет, барган киши и өлүмгө дуушар кылуучу шумдуктуу жандыктардын, |
| БАРСКАН БАРСКАН — чоюн баш, башына темир бекитилген чокм р. Эпосто көбүнчө калмак-кытай жоокерлеринин кур алы катары айтылат: Күрсүлөрү өгүздөй Күчтүүнүн |
| БАРСКАН БАРСКАН — топоним. Жакып агасы Байдан Нескара ал ы миң кол менен Манас аттуу баланы издеп келе жат канын угуп, Балта карыяны Жети-Суу, Ала-Тоого каба |
| БАРТАЛ АТ БАРТАЛ АТ (иранча жүк жүктөөчү ат) — Сагымбай Оро баковдун вариантында Манас кырк чоросу менен уу а аттанганда, казатка жөнөгөндө, «Токсон баштуу |
| БАС БАС — этноним. Эпосто кыргыз урууларынын бири Б. уртунан Эштектин Жамгырчысы экени айтылат (Сагы бай Орозбаков, 3. 61). Кыргыз санжырасында Б. деген |
| БАСАНКУЛ БАСАНКУЛ (түрк-моңголчо басаң — бешинчи күн, жума жана кул — эркектердин ысымына жалганчу мүчө) — эпизоддук кейипкер, Нескара арык каздырган алты |
| БАСЫЗ БАСЫЗ — этноним, кыргыз элинин сол канатына жатк н уруулардын бири. «Манаска» анын баатырдык-тары хый эпос болуп калыптануу мезгилинде кирген деп |
| БАСЫМ БАСЫМ — кеп бирдиктеринин бир бөлүгүнүн күчтүү с езим менен айтылышы. Сөздөгү Б. (сөз ичинде), кепте ги Б. (кайсы бир ойго түшкөн Б.) жана логикалык Б. (с |
| БАТА БАТА (арабча фатиха — тилек, башталыш)—1) куранды биринчи сүрөөсүнүн (главасынын, бөлүмүнүн) аты; 2 ) дүйнөдөн кайткан адамга куран окуу, үйүнө барып |
| БАТМАБҮБҮ БАТМАБҮБҮ — эпизоддук кейипкер, Каныкейдин нөкө ү. Манас Каныкейге күйөөлөп баргандагы ат чаап ж р тандоо салтында күлүгү кырк биринчи келген Көк |
| БАТМАН БАТМАН (иранча — оордуктун өлчөмү) — кыргыздарда Октябрь революциясына чейин колдонулуп келген с алмак чен бирдиги (4 пуддан 16 пудга чейин), кай бир |
| БАТМАСАМ БАТМАСАМ — эпизоддук кейипкер, Каныкейдин нөкөр . Манас Каныкейге күйөөлөп барганда ат чаап жар т андоо салтында аты алтынчы келген Мажик тагдырын |
| БАХРИНДЕР БАХРИНДЕР, Баарын — этноним, түрктөшкөн моңгол у уусу. Моголстан мамлекетинин (14-кылымдын ортосу, 17-к.) Жети-Суу аймагында жашаган. «Мажму ат-тавари |
| БАЯНДОО БАЯНДОО — эпикалык чыгармаларда айтуучунун (авт рдун) речи, башкача айтканда каармандардын тике өзүнөн башка чыгарманын толук тексти. Айтуучуну |
| БАЯНДОС БАЯНДОС — эпосто башы балык, аягы адам түспөлүнд гү элдин аталышы. Көкөтөйдүн ашына чакырылган кө п элдин бири катары эскерилет: «Аягы адамдай бөлү |
| БАЯНДЫ БАЯНДЫ (моңголчо баян — бай, байлык) — топоним. Ар аниктеги согушта Манас менен Кеселиктин колу бет тешкен талаа (Курама варианты, 1. 115). Эпос боюнча б |
| БАЯНДЫ-СУУ БАЯНДЫ-СУУ — топоним. Чоң казаттын башталышында ыргыздар тийген жылкысынын артынан кууп келатка н Коңурбайды Сыргак сайган жер (Сагымбай Орозбак |
| БАЯНЧОР БАЯНЧОР — эпизоддук кейипкер. Ошпурда козу кайта рып жүргөн Манас Чегебай (Кутубий) экөө козу союп алышып, эт бышырганга оту жок отурушса калмак чал |
| БАЯР БАЯР — топоним. Кыргыздар калмак кандыктарынан А ла-Тоону бошотконунда: Табам деп бурут жайыңды Б аят Чолак-Кайыңды Баяр менен Шорону Баят өтүп шо |
| БАЯС БАЯС — жалпы эле кыргыз фольклорунда кездешүүчү мифтик жандык. «Манаста» адаттан тышкаркы укмушт уу жаныбарлар жөнүндө сөз болгондо, мисалы, Алоок |
Можете поискать примеры использование слово Эл-Создук:
| Эл-сөздүк | Другие сервисы... | 0.0517 сек. |
|