in[ин] prep. -да; adv. ичинде | in-[ин] pref. терс маанини билдирет, мисалы: inorganic орган калык эмес |
inability[инэ‘билити] n. жөндөмсүздүк, жарамсыздык | inaccessible[инэк‘сэсэбл] a. жете алгыс; аңдай алгыс |
inadequate[ин‘эдикуит] a. 1. талапка жооп бербеген; ылайыксыз ; 2. жетишсиз | inadvertent[инэд‘вөөтэнт] a. 1. көңүл койбогон; 2. кокусунан бол гон, атайлабаган |
inanimate[ин‘энимит] a. 1. ыкшоо; 2. жансыз | inasmuch (as)[инэз‘мач] adv. -гандыктан, -ган себептүү |
inattentive[инэ‘тэнтив] a. көңүл бурбаган, ыкылас койбогон | inaudible |
inaugurate[и‘ноогйурэйт] v. 1. ач- (эстелик, көргөзмө ж.б.); 2. кы матка киргиз- | inauguration[иноогйу‘рэйшэн] n. 1. ачылыш (эстелик, көргөзмө ж.б .); 1. кызматка киришүү |
incalculable[ин‘кэлкйулэбл] a. эсепсиз, сан жеткис | incandescent[‘инкэн‘дэснт] a. 1. кызыган, кызарган; 2. жаркырага ; 3. жалындаган |
incapable[ин‘кэйпэбл] a. -га жарамсыз | incendiary[ин‘сэндйэри] a. өрттөй турган; incendiary bomb өрттөй ту ган бомба; n. тутандыруучу |
incense[‘инсэнс] n. ысырык; v. ысырыкта- | incentive[ин‘сэнтив] n. түрткү, стимул |
incessant[ин‘сэснт] a. тынымсыз, үзгүлтүксүз | inch |
incidence[‘инсидэнс] n. 1. аракет чөйрөсү; камтуу; жайылуу; т асир; 2. түшүү; эңкейиш; | incident[‘инсидэнт] n. окуя, иш; инцидент; abj. 1. кокусунан бо лгон; маанилүү эмес; 2. мүнөздүү (to); 3. түшүп баратка (on, upon); 4. бомбалоочу |
incidental[инси‘дэнтл] a. 1. кокусунан болгон; 2. мүнөздүү (to) | incidentally[инси‘дэнтли] adv. 1. кокусунан; 2. айткандай; 3. мында; анын ичинде |
incipient[ин‘сипиэнт] a. 1. башталып келаткан; алгачкы стади ядагы, баштапкы | incise[ин‘сайз] v. оюу сал-, оюп жаса- |
incite[ин‘сайт] v. сезим ойгот-, козго; тукур-, козут- | inclination[инкли‘нэйшн] n. -га жакындык, шык |
incline[ин‘клайн] v. 1. эңкей(т)-; 2. бир нерсеге жакын бол- | inclined |