дырдыйыш- |
дырдык-(о людях, животных) сгрудиться; кой дырдыгып үрктү (испуганные) овцы, сгрудившись, шарахнулись.
|
дыркыра-1. разлетаться вдребезги; дыркырап кач-разбегатьс во все стороны; жаткан жерден дыркырап, "качайын" деп кайсактап, Сур Эчкинин шашканы фольк. Серая К |
дыркырат- |
дырылда-издавать дрожащий звук, жужжать; дырылдап жүгүр- б ыстро бежать, мчаться.
|
дырылдак |
дырылдат-понуд. от дырылда-; аттын оозун коё берип, дырылдат ып жетип барам я припущу коня и быстро догоню.
|
дырыя |
дыңдың I целина; дың жерлер целинные земли; дың жерде э ин жакшы чыгат на целине хлеб хорошо родится; эск беденин дыңы целина старого клеверного поля; дын |
дыңгылбодрый, молодцеватый; молодец; кырктын башы Кыргы ым, кыркында көпкөн дыңгылым фольк. глава сорока (воинов) мой Кыргыл, в сорок (лет ещё) очень бодрый. |
дыңгыр~: дыңгыр-дыңгыр 1) звукоподражание дроби, трескот е; 2) трень-трень (подражакие звуку балалайки).
|
дыңдооксосцевидный отросток (височной кости).
|
дыңканаир. южн. помещение в виде ямы (куда на сутки склады аются табачные листы после сушки).
|
дыңкый-(о челоееке, животном) быть плотным и стройным; ун ыкаган сумбалдай дыңкыйган бир киши человек стр йный, плотный, как мешок (см. сумбал), туго набитый |
дыңкылда- |
дыңкылдат- |
дыңкылоон |
дыңылда-звенеть, издавать бренчащий, тренькающий звук; ды ылдап калыптырмын я стал бодрым; кыл дыңылдап кал ды струна туго натянута.
|
дыңылдат-понуд. от дыңылда- извлекать бренчащие, тренькающ е звуки; дыңылдатып черткиле- бренчать (напр. на б лалайке).
|