-
кайрат
-
I зат.. 1. Эрк, күчтүү эрк, дем, жигер. Кайратың бар, карууң жок («Курманбек»). Куру кайрат баш жарат (макал). Мен аны кайраты жок, бош жигит экен деп жүрдүм (Каимов).
♦Кайрат кылуу — бел байлоо, кайраттануу. Кайрат кылсаң болбойбу, Тирүүмдө мени жоктодуң (Токтогул). Кайрат айтуу — көңүл айтуу, кайраттандыруу. Эненин көңүлүн тынчытып, кайрат айтты («Ала-Тоо»).
КАЙРАТ II кайра этишинин аркылуу мамилеси.
Основные характеристики | |
---|---|
Часть речи | Имя существительное |
Ед. число | кайрат |
Множ. число | кайраттар |
Склонение по падежам - "кайрат"
Ед. число
Падежи | Ед. число |
---|---|
Именительный Кто?, Что? | кайрат |
Родительный Чей? | кайраттын |
Дательный Кому?, Чему?, Кому?, Куда? | кайратка |
Винительный Кого?, Что? | кайратты |
Местный Где?, У кого? | кайратта |
Исходный Где?, У кого? | кайраттан |
Множ. число
Падежи | Множ. число |
---|---|
Именительный Кто?, Что? | кайраттар |
Родительный Чьи? | кайраттардын |
Дательный Кому?, Чему?, Кому?, Куда? | кайраттарга |
Винительный Кого?, Что? | кайраттарды |
Местный Где?, У кого? | кайраттарда |
Исходный Откуда?, От кого? | кайраттардан |
Также найдены следующие похожие слова на Кыргызском языке
Можете поискать примеры использование слово Эл-Создук:
кайрат