Меню
Эл-Сөздүк

шалкай-

быть вялым, ослабевать; падать духом;
шалкая басып, кой короону көздөй жөнөдү она вялой походкой направилась к овечьему загону.

шалкай-

шалкай-, шалкаюу, шалкаят

шалкай

этиш. 1. Шалдаюу, көтөрүлбөй, көтөргөнгө келбей калуу. Абдыракмандын көздөрү жигердүү болгону менен, колу шалкайып, комузу жерге түштү («Ала-Тоо»). Абдылданын сол колу шалкайып калды (Байтемиров).
2. Муун-жүүнү бошоп, шалдырап алы кетүү; кайратын жоготуу, чыйрак, тың болбоо. Батийна шалкая түштү (Сыдыкбеков). Кардуу бороон, шамалдан Камыгып денем шалкайды (Каралаев).

Также найдены следующие похожие слова на Кыргызском языке
strtoupper(KG)
Можете поискать примеры использование слово Эл-Создук:
шалкай