Меню
Эл-Сөздүк

шалкай-

быть вялым, ослабевать; падать духом;
шалкая басып, кой короону көздөй жөнөдү она вялой походкой направилась к овечьему загону.

шалкай-

шалкай-, шалкаюу, шалкаят

шалкай

этиш. 1. Шалдаюу, көтөрүлбөй, көтөргөнгө келбей калуу. Абдыракмандын көздөрү жигердүү болгону менен, колу шалкайып, комузу жерге түштү («Ала-Тоо»). Абдылданын сол колу шалкайып калды (Байтемиров).
2. Муун-жүүнү бошоп, шалдырап алы кетүү; кайратын жоготуу, чыйрак, тың болбоо. Батийна шалкая түштү (Сыдыкбеков). Кардуу бороон, шамалдан Камыгып денем шалкайды (Каралаев).

Мындан бөлөк Кыргызском тилинде табылган окшош сөздөр:
strtoupper(KG)
Можете поискать примеры использование слово Эл-Создук:
шалкай