кыйгактуу сын. 1. Кыйгак чөбү бар, кыйгак чөп өскөн (мис., жер). 2. Эки миздүү, кырдуу; өткүр, курч. Кыраан Сыргак ачынып, Кыйгактуу найза жапырып, Кырдан чыкты акырып («Манас»).
