кыйгактуу 1. поросший кыйгак'ом (см. кыйгак 1, 2);2. с режущими, острыми гранями;кыйгактуу зоо скалы с остриями;кыйгактуу найза пика с ножами (см. кыйгак 3).
кыйгактуу сын. 1. Кыйгак чөбү бар, кыйгак чөп өскөн (мис., жер). 2. Эки миздүү, кырдуу; өткүр, курч. Кыраан Сыргак ачынып, Кыйгактуу найза жапырып, Кырдан чыкты акырып («Манас»).
