Меню
Эл-Сөздүк

өкчө

өкчө I
1. каблук;
2. задник (обуви);
өкчөсүн көкшал ойдурган, алтын наалы койдурган стих. задник он велел украсить орнаментом, золотые подковы велел он подбить.
өкчө- II
1. (при игре в альчики) бросать свой биток, стараясь поставить его на алчы (см.);
2. перен. держать в полном подчинении;
армандуу атам Көкчөнү жашымда Манас өкчөдү фольк. в моей молодости Манас держал в полном подчинении моего горемычного отца Кокче.

өкчө

өкчө (така)

өкчө-

өкчө- (чүкөнү)

өкчө

I зат. 1. Бут кийимдин такасы, таканын бийиктелген бети, бөлүгү. Наалысы алтын жез өкчө, Айдаокандын баласы Ала көөдөн эр Көкчө («Манас»).
2. Апкыт, бут кийимдин апкыт бөлүгү.
ӨКЧӨ II этиш. 1. Чүкө ойнунда чүкөнү кондуруу максатында үйрө ыргытуу, калчоо. Өкчөп койсом ат болгон Алтын сакам кошо бар («Эр Төштүк»).
2. өт. Толук аз бийлигинде алып жүрүү, оюндагыдай баш ийдире кармоо. Армандуу атам Көкчөнү Жашында Манас өкчөдү («Семетей»).

Также найдены следующие похожие слова на Кыргызском языке
strtoupper(KG)
Можете поискать примеры использование слово Эл-Создук:
өкчө