-
чуңкур
-
зат. 1. Казылган же жер бетинде башка табигый себептер менен пайда болгон оюк, тереңдикке карай кеткен оюк; бирдей тегиздиктин оюгураак жери, бөксөсү бар же кандайдыр толбогон кемтиги бар жери. Бул кезде жүз кадамдай чуркап келип, Чуңкурга жата калдым беленденип (Осмонов).
2. өт. Түп жагы терең, оюгу терең. Чуңкур табак. Ташбай.. чуңкур оюлган аңгекте топон себилген ылайды [аралаштырып жатат] (Сыдыкбеков).
♦Уңкур-чуңкур — өйдө-ылдый, ойчуңкурлуу. Желкемдин чуңкуру көрсүн — такыр көрбөйүн, экинчи кайрылбайын, кайрылып көргүлүк кылбасын деген мааниде нааразылыгын билдирүү иретинде колдонулат.
Также найдены следующие похожие слова на Кыргызском языке
Можете поискать примеры использование слово Эл-Создук:
чуңкур