-
тын
-
тын I
(ср. дым)
дыхание, вздох;
тынымды алалбай калдым я дух не могу перевести; мне дышать нечем;
тын алып отурам я (немного) отдыхаю;
тыныңды чыгарба! замолчи! (напр. плачущему ребёнку);
тыны чыкпай калды о нём ни слуху ни духу.
тын- II
1. дышать;
ийнинен тынып, улутунуп алды он тяжело вздохнул (от горя);
ийнинен тынып эле олтуруп калды он ни слова не мог сказать (напр. когда его уличили); он оказался припёртым к стене;
буту менен басып, мурду менен тынгандар все человеческие существа, все люди (букв. ходящие ногами, дышащие носом);
кыштак элинин буту менен басып, мурду менен тынгандары толук келишти всё население кишлака явилось;
ичтен тынып внутренне переживая;
2. отдыхать; делать остановку; успокаиваться;
эки тынып келдим (по дороге) я два раза отдохнул;
күйөөгө жетпей, кыз тынбайт погов. девица не успокоится, пока не выйдет замуж;
тил албасты жумшаганча, тына-тына өзүң бар погов. чем посылать неслуха, лучше с передышкой (хотя и трудно тебе) иди сам.
-
тын
-
I зат. Алган же чыгарган дем. Тын алуу. Тын чыгаруу.
ТЫН II этиш. 1. Дем алып, дем чыгаруу. Ийнинен тынып улутунуу.
2. Тынчуу, тынч алуу, жайлануу; эс алуу. Салыктын көңүлү эми гана тынды (Каимов). Урушар бекен деп турган Батыйнанын санаасы тына түштү (Убукеев).
♦Ичинен тынуу — кайгы-капасын, таарынычын ж. б. билдирбөө, ачык айтпоо, ичине сактоо. Кабарын угуп Түмөнбай, Ичинен тынып тим болгон («Семетей»).
Также найдены следующие похожие слова на Кыргызском языке
strtoupper(KG)
Такое же слова на других языках:
Похожие слова на других языках:
Можете поискать примеры использование слово Эл-Создук:
тын