мунжу (ср. шал I)1. калека (без руки или рук, без ноги или ног);2. инвалид, нетрудоспособный;уруш мунжусу уст. инвалид войны;эмгек мунжусу уст. инвалид труда.
мунжу зат. 1. Колу-бутунун биринен же колу-буттарынан ажыраган майып киши. Буту жокко бут киргизип улашты, Мунжулардын маңдайынан сылашты (Калык). 2. Инвалид.