Меню
Эл-Сөздүк

каракчы

1. грабитель, разбойник;
ууруну каракчы урат погов. вор у вора дубинку украл (букв. вора бьёт грабитель);
аба каракчылары воздушные разбойники;
2. то же, что карачкы;
таң каракчысы предрассветное время;
Жети Каракчы то же, что Жети Аркар (см. жети).

каракчы

  • грабитель
  • рэкетир
    		•

    каракчы

  • plunderer
  • ransacker
  • robber
  • sandbagger
  • snatcher
  • spoliator
  • racketeer
    		•

    каракчы

    robber [‘робэ]

    каракчы

    [karakçı]
    eşkiya, soyguncu, haydut, yol kesen

    каракчы

    каракчы (огородго коюл-
    ган сөлөкөт)

    каракчы

    каракчы (талоончу)

    каракчы

    зат. 1. Талоончу, тоноочу, карактап тартып алуучу. Илгери жети каракчы болгон экен («Жомоктор»). Каракчы болуп мал уурдап, Канча бир жылы жашаган («Эр Табылды»).
    1. 2.                  Эски кийимден, чүпүрөктөн ж. б. жасалган короонун же огороддун четине коркутуу үчүн коюлган сөлөкөт. Ичи жаргак бешманттан Каракчы кылып жасады (Жантөшев).
    2. 3.                  Жаман көргөндө же эркелеткенде айтылуучу сөз. Итирейген каракчы.. дарыядан барып суу алып кел (Турусбеков). — Садагаң болоюн, жаман каракчым (Сыдыкбеков).
    3. 4.                  Кир, булганч, таза эмес, кебете-кешпири кеткен. — Каракчыдай болуп кантип барам (Сыдыкбеков).

    Также найдены следующие похожие слова на Кыргызском языке
    strtoupper(KG)
    Можете поискать примеры использование слово Эл-Создук:
    каракчы