-
каар
-
каар I
ар.
гнев, ярость, злоба;
каарына кал- подвергнуться чьему-л. гневу;
каарына калып атамдын, кан жуттум го мен бүгүн фольк. на меня обрушился гнев отца моего, и я сегодня в сильном горе (букв. глотал кровь);
каарына ал- свирепеть; свирепствовать;
каарына алды он рассвирепел;
кокус суук каарына алса а если вдруг мороз рассвирепеет;
каарын төктү он излил свой гнев;
мизинен каар чачылган фольк. с лезвия (его меча) ярость сыпалась (так он был грозен);
каарын тарт- мучиться чем-л.;
жокчулуктун каарын тарт- бедствовать, испытывать тяготы бедности;
кудайдын каары или кудайдын каарына калган проклятый; негодяй.
-
каар
-
зат.. 1. Ачуу, сурдангандык. Каар салып бакырды, Кайнатасы Элеман («Эр Төштүк»). Каары келип айкырып, Карт жолборстой бакырып («Эр Табылды). - 2. Азап, кордук, кыйынчылык. Жетимчиликтин чыныгы каарын тартышат (Тоголок Молдо).
- 3. Сүр, айбат. Тилиңде балың бар экен, Көзүңдө каарың бар экен («Эр Табылды»).
Также найдены следующие похожие слова на Кыргызском языке
Можете поискать примеры использование слово Эл-Создук:
каар