жылмай этиш. Үн чыгарбай күлүү, күлүмсүрөө. Карыя жылмайып койду да, өзүн тиктеп турган Шатенге жалт карады (Аалы). Аскар акырын ууртунан жылмайды (Сыдыкбеков).