-
жоболоңдуу
-
1. беспокойный, смутьян;
2. бездельник, беспутный, непутёвый;
жоболоңдуу жолго чычса, эмгектүүнүк этеги булганат погов. непутёвый на дороге нагадит, а у работающего полы выпачкаются.
-
жоболоңдуу
-
-
жоболоңдуу
-
сын.. Тополоңдуу, дүрбөлөңдүү, чыр-чатактуу, жоругу жаман. Жоболоңдуу жоо чыкса, Жолунан тороп чалбайбы («Мендирман»). Жоболоңдуу жолго чыкса, эмгектүүнүн этеги булганат (макал). Адырлардын тунжурап жымжырт жатышы кандайдыр шектүү, жоболоңдуу сезилет (Сасыкбаев).
Можете поискать примеры использование слово Эл-Создук:
жоболоңдуу