-
букара
-
ар.
1. подданный;
сүйүнчүңө ат берем, үч жүз түтүн кишини, букара кылып, калк берем фольк. за радостную весть я дам тебе коня, в подданство дам триста семейств людей;
2. ист. простолюдин, простонародье;
кара букара чернь;
3. уст. пришлый (не коренной, не здешний, не этого рода человек).
-
букара
-
-
букара
-
-
букара
-
-
букара
-
-
букара
-
зат. 1. Бирөөгө таандык, бирөөнүн көзүн караган кедей адам. Атап айткан даңкым жок, Букараңыз боломун («Мендирман»).
2. Кедей, эмгекчил карапайым эл. Мындай заман болорун, Көрдүң беле түшүңдө? Ачылды багың, букара, Аргымактай күжүлдө! (Токтогул).
Также найдены следующие похожие слова на Кыргызском языке