|
алакан
|
|
1. ладонь; алаканын шап койду он всплеснул руками; алакан ур- хлопнуть в ладоши (жест, выражающий неудовольствие); алаканын шап коюп (или уруп), көтүн жерге так коюп (или уруп) отуруп калган экен (с ним случилась такая неприятность, что) он всплеснул руками, плюхнулся на землю и сидит; алакан жала- голодать (букв. лизать ладонь); айлыңды караарсың - алаканыңды жалаарсың погов. если будешь рассчитывать на свой аул (т.е. на других), будешь голодать (букв. лизать свою ладонь); 2. (точнее камчынын алаканы) ремень, соединяющий плеть с кнутовищем; ууктун алаканы см. уук I; алаканга сал- превозносить; оказывать почести (букв. положить на ладонь); кур алакан или куру алакан с пустыми руками; ни с чем; кур алакан келдим я пришёл ни с чем, я ничего не принёс; мне ничего не досталось; алаканы кур калганы жок ему тоже кое-что перепало; алакандай немножечко, чуточку; алакандай жер маленький клочок земли; алакандай кат письмецо, маленькое письмо, записочка; алакан көрүүчү или алакан ачуучу хиромант; алаканда чайка- или алаканга чайка- см. чайка-.
|