Меню
Эл-Сөздүк

айкаш

айкаш I
1. способ связывания лошадей: повод одной к подхвостнику другой;
аттан тушүп алышып, атты айкаш байлашып фольк. с коней сойдя и связав их одного с другим;
2. противник, враг;
айкашка мөрөй бербестен актадың сүтүн эненин стих. врагу ты не поддался, оправдал молоко матери (т.е. выполнил свой долг).
айкаш- II
1. быть сложенным крест-накрест; смыкаться;
2. сочетаться;
уңгу менен мүчө айкашканда при сочетании основы с аффиксом;
3. то же, что айкалыш-II 1;
айкашканың - Акеркеч артына карап жүрөсүң фольк. в обнимку спишь ты с Акеркеч, ради неё ты находишься здесь;
4. то же, что айкалыш- II 2;
көөдөнүнөн аккан кан агып турду көнөктоп, айкашарга алы жок фольк. из тела его кровь текла ручьём (см. көнөктө-), схватиться (с врагом) силы нет у него;
ажалга каршы баскандай, айкаша турган арстандай фольк. (о богатыре) будто выступает против смерти, будто лев, готовый к схватке.

айкаш

combination [комби’нэйшн]

айкаш

айкаш (зат а.)

айкаш-

айкаш-
айкаш-уйкаш

айкаш

I зат. 1. Кез келишкен, беттешкен салгылаш, уруш, согуш; күрөш. Айкашта мөөрөй бербестен, Актадың сүтүн эненин! (Бөкөнбаев).
2. Кайчылашкан абал, кайчы келишкен абал. Аттан түшүп алышып, Атты айкаш байлашып («Манас»).
АЙКАШ II этиш. 1. Кайчылаш келүү, бири-бирине кыналыша жанашуу, кучакташуу, кошулушуу, биригишүү. Мен өзүмдү тааныштырдым, Эки айкашып көрүштүк (Аалы). Зоо жаңырып түркүн үн Бир-бирине айкашты (Жантөшев).
2. Кез келишип беттешүү, беттешип кезигүү, кырчылдашуу. Айкашкан кандуу майданда, Аманын тилейм жаныңдын (Бөкөнбаев). Атышты арбын салалык, Издеген жоом келипсиң, Бир айкашып калалык («Эр Төштүк»).
3. грам. Жалгануу, улануу. Уңгуга мүчө айкашканда.

Также найдены следующие похожие слова на Кыргызском языке
strtoupper(KG)
Можете поискать примеры использование слово Эл-Создук:
айкаш