|
адеп
|
|
зат. Тартип, ызаат, сылыктык, сыпайылык, уят. Адеби жок жигит жүгөнү жок атка окщойт (макал). Адеби менен сүйлөгөн Аманбы, Барпы чырагым? (Токтогул.)
♦ Адебин колго берүү — сазайын берүү, көрбөгөнүн көрсөтүү. Аманат, жаным соо болсо, Адебин колго беремин («Эр Табылды»).
|