ранить сов. и несов. кого-что1. жарадар кылуу, жаралуу кылуу;ранить в голову башын жарадар кылуу;2. перен. көнүлдү оорутуу;его слова больно ранили меня анын сөздөрү менин көңүлүмдү катуу оорутту.
