-
урук
-
зат. 1. Үрөн, үрөндүк дан, тукумдук дан. Сап-сап кылып жөөктөп, Сапаттап урук септирген (Осмонкул). Карып Култай аксакалдан урук сурап алып сабиз, пияз, коон-дарбыз эгип коюуну ойлоду (Абдукаримов).
2. Уруу, тукум. Анжыянда туругу, Адигине уругу (Тоголок Молдо). Болот миңбашынын уруктарынын бирөө менен уруша кетти (Абдукаримов).
3. Ургаачы балыктын майда-майда тукумдук жумурткалары, икра.
4. Адамдын, айбандардын эркектик тукумдук суюктугу.
Основные характеристики | |
---|---|
Часть речи | Имя существительное |
Ед. число | урук |
Множ. число | уруктар |
Склонение по падежам - "урук"
Ед. число
Падежи | Ед. число |
---|---|
Именительный Кто?, Что? | урук |
Родительный Чей? | уруктун |
Дательный Кому?, Чему?, Кому?, Куда? | урукка |
Винительный Кого?, Что? | урукту |
Местный Где?, У кого? | урукта |
Исходный Где?, У кого? | уруктан |
Множ. число
Падежи | Множ. число |
---|---|
Именительный Кто?, Что? | уруктар |
Родительный Чьи? | уруктардын |
Дательный Кому?, Чему?, Кому?, Куда? | уруктарга |
Винительный Кого?, Что? | уруктарды |
Местный Где?, У кого? | уруктарда |
Исходный Откуда?, От кого? | уруктардан |
Также найдены следующие похожие слова на Кыргызском языке
Можете поискать примеры использование слово Эл-Создук:
урук