-
урук
-
зат. 1. Үрөн, үрөндүк дан, тукумдук дан. Сап-сап кылып жөөктөп, Сапаттап урук септирген (Осмонкул). Карып Култай аксакалдан урук сурап алып сабиз, пияз, коон-дарбыз эгип коюуну ойлоду (Абдукаримов).
2. Уруу, тукум. Анжыянда туругу, Адигине уругу (Тоголок Молдо). Болот миңбашынын уруктарынын бирөө менен уруша кетти (Абдукаримов).
3. Ургаачы балыктын майда-майда тукумдук жумурткалары, икра.
4. Адамдын, айбандардын эркектик тукумдук суюктугу.
| Негизги мүнөздөмөлөрү | |
|---|---|
| Сөз түркүмү | Зат атооч |
| Жекелик сан | урук |
| Көптүк сан | уруктар |
Жөндөлүшү - "урук"
Жекелик сан
| Жөндөмөлөр | Жекелик сан |
|---|---|
| Атооч Ким? Эмне? | урук |
| Илик Кимдин? Эмненин? | уруктун |
| Барыш Кимге? Эмнеге? | урукка |
| Табыш Кимди? Эмнени? | урукту |
| Жатыш Кимде? Эмнеде? | урукта |
| Чыгыш Кимде? Эмнеде? | уруктан |
Көптүк сан
| Жөндөмөлөр | Көптүк сан |
|---|---|
| Атооч Кимдер? Эмнелер? | уруктар |
| Илик Кимдердин? Эмнелердин? | уруктардын |
| Барыш Кимдерге? Эмнелерге? | уруктарга |
| Табыш Кимдерди? Эмнелерни? | уруктарды |
| Жатыш Кимдерде? Эмнелерде? | уруктарда |
| Чыгыш Кимдерден? Эмнелерден? | уруктардан |
Мындан бөлөк Кыргызском тилинде табылган окшош сөздөр:
Можете поискать примеры использование слово Эл-Создук:
урук