сын. 1. Кас, өч, душман. Ал мага башынан каршы.
2. Туура, тике, бет маңдай, бет алды. Биз жолдун оң жагы менен баратабыз, бизге каршы келаткан жүргүнчү болсо жолдун сол жагы менен жүрөт (Сыдыкбеков). Кайраттуунун алдынан Каршы душман өтө албайт (Токтогул).
¨ Каршы болуу — колдобоо, жактабоо, жактырбоо. Оюна Көсөл каршы болгон жок (Каимов). Шофёр анын сөзүнө каршы болгон жок (Каимов). Каршы алуу — тосуу, тосуп алуу, күтүп алуу, кабыл алуу. Мусабек уулунун коммунист болгонун бөтөнчө кубанычтуулук менен каршы алды (Сасыкбаев). Каршы-терши — аркы-терки, ары-бери. Каршы-терши кеткен коёндордун изинен баш маң болот (Каимов). Карама-каршы — 1) бетме-бет, теке маңдай. Карама-каршы жолуккан шахтёрлор Ашырдын ичке үнүнөн алда кайдан таанышчу (Сасыкбаев). 2) тескери, тетири, бири-бирине туура келбеген, эки башка. Ар бир кубулуштун өзүнө жараша карама-каршысы бар (Абдукаримов).
