-
учур
-
I зат. 1. Убакыт, кырдаал, кез. Көп учурларымды жумушчулардын арасында өткөрөм (Жантөшев). Ал учурда почто аттарын бекеттин башчылары өздөрү айдашчу (Сасыкбаев).
2. Белгилүү бир мезгил, убакыт аралыгы, маал. Күзгө таянып калган учур. Түшкү дем алыш учуру. Койдун туут учуру.
♦Учур чак — грам. кыймыл-аракеттин болуп жаткан учурун көрсөтүүчү этиштин чагы.
УЧУР II 1. уч этишинин аркылуу мамилеси.
2. өт. Чоңойтуп, өстүрүп бөлүп чыгаруу. Айымжан уядан кыз учурду (Сыдыкбеков).
3. Жалган сөздөрдү жайылтып таратуу, апыртуу. Ушакчы жел ушагын учуруп жүрө берет (Убукеев).
Основные характеристики | |
---|---|
Часть речи | Имя существительное |
Ед. число | учур |
Множ. число | учурлар |
Склонение по падежам - "учур"
Ед. число
Падежи | Ед. число |
---|---|
Именительный Кто?, Что? | учур |
Родительный Чей? | учурдун |
Дательный Кому?, Чему?, Кому?, Куда? | учурга |
Винительный Кого?, Что? | учурду |
Местный Где?, У кого? | учурда |
Исходный Где?, У кого? | учурдан |
Множ. число
Падежи | Множ. число |
---|---|
Именительный Кто?, Что? | учурлар |
Родительный Чьи? | учурлардын |
Дательный Кому?, Чему?, Кому?, Куда? | учурларга |
Винительный Кого?, Что? | учурларды |
Местный Где?, У кого? | учурларда |
Исходный Откуда?, От кого? | учурлардан |
Также найдены следующие похожие слова на Кыргызском языке
Можете поискать примеры использование слово Эл-Создук:
учур