-
айла
-
зат.. Амал; арга, ык, мүмкүнчүлүк. Айла менен Алмамбет Тилегине жетти эми («Манас»). Сөз айласын билбеген сөздү өзүнө келтирет (макал). Айла болсо, сенин үстүңө чаң жугузгум келбейт (Байтемиров).
♦ Айлада жок жаман — эң жаман, эң начар. Айласы түгөнүү, айласы куруу же айласы кетүү — аргасы кетүү, эмне кыларын билбей калуу, кыйын абалда калуу, шаштысы кетүү. Эң айла болбогондо — арга болбой калганда, амал түгөнгөндө; эң эле болбой калганда, башка эч мүмкүнчүлүк болбосо.
Основные характеристики | |
---|---|
Часть речи | Имя существительное |
Ед. число | айла |
Множ. число | айлалар |
Склонение по падежам - "айла"
Ед. число
Падежи | Ед. число |
---|---|
Именительный Кто?, Что? | айла |
Родительный Чей? | айланын |
Дательный Кому?, Чему?, Кому?, Куда? | айлага |
Винительный Кого?, Что? | айланы |
Местный Где?, У кого? | айлада |
Исходный Где?, У кого? | айладан |
Множ. число
Падежи | Множ. число |
---|---|
Именительный Кто?, Что? | айлалар |
Родительный Чьи? | айлалардын |
Дательный Кому?, Чему?, Кому?, Куда? | айлаларга |
Винительный Кого?, Что? | айлаларды |
Местный Где?, У кого? | айлаларда |
Исходный Откуда?, От кого? | айлалардан |
Также найдены следующие похожие слова на Кыргызском языке
Можете поискать примеры использование слово Эл-Создук:
айла