Меню
Эл-Сөздүк

айбан

айбан (жаныбар; айван
эмес), айбанга
айбан сары (зоол.)
айбан чегиртке (зоол.)

айбан

I зат. 1. Колго багылган жана жапайы (көбүнчө жырткыч) сүт эмүүчү жаныбарлар. Айбан туруп сүйлөгөн, Жылкыдан башка Чалкуйрук («Эр Төштүк»). Айбан эңкейсе, жер үрпөйөт (макал). Айбан аласы сыртында, адам аласы ичинде (макал).
2. өт. Адамгерчилиги жок, мүнөзү жаман, орой; ырайымсыз, таш боор. Айбан эмей эмне, Адамчылык кылбаса (Тоголок Молдо). Теңир урган Чонтойдун Жоругу айбан малда жок (Тоголок Молдо).
АЙБАН II зат. 1. Үйгө жанаштыра салынган, көбүнчө калканчы бар аянтча, секиче, бастырма. Токтор менен Култай айбанда отурган эле (Абдукаримов).
2. Калканч. Башында айбаны тар шапке (Абдукаримов).
Основные характеристики
Часть речиИмя существительное
Ед. числоайбан
Множ. числоайбандар
Синонимы
жаныбар
айбанат
Антонимы
киши
адам
Связанные слова
айбандык
келесоо
Склонение по падежам - "айбан"
Ед. число
ПадежиЕд. число
Именительный Кто?, Что?айбан
Родительный Чей?айбандын
Дательный Кому?, Чему?, Кому?, Куда?айбанга
Винительный Кого?, Что?айбанды
Местный Где?, У кого?айбанда
Исходный Где?, У кого?айбандан
Множ. число
ПадежиМнож. число
Именительный Кто?, Что?айбандар
Родительный Чьи?айбандардын
Дательный Кому?, Чему?, Кому?, Куда?айбандарга
Винительный Кого?, Что?айбандарды
Местный Где?, У кого?айбандарда
Исходный Откуда?, От кого?айбандардан

Также найдены следующие похожие слова на Кыргызском языке
strtoupper(KG)
Можете поискать примеры использование слово Эл-Создук: