-
калың
-
I зат. Кызды күйөөгө бергенде алынуучу мал-мүлк. Кызын күйөөгө берип, калың, мал ала турган киши мен эмес («САЖИ»).
КАЛЫҢ II сын. 1. Жука эмес, жуканын карама-каршысы. Кар калың жаады (Убукеев). Сомдоп алган комузум Капкагы калың карагай (Токтогул).- 2. Көп. Калдайган калың эл үчүн Кайраты мол шер жакшы (Жантөшев). Кайраты бар Курманбек, Калың колдон тайбаган («Курманбек»).
- 3. Жыш, коюу, көп. Биз тигил калың бактуу кыштакка барабыз (Сыдыкбеков).
Основные характеристики | |
---|---|
Часть речи | Имя существительное |
Ед. число | калың |
Множ. число | калыңдар |
Склонение по падежам - "калың"
Ед. число
Падежи | Ед. число |
---|---|
Именительный Кто?, Что? | калың |
Родительный Чей? | калыңдын |
Дательный Кому?, Чему?, Кому?, Куда? | калыңга |
Винительный Кого?, Что? | калыңды |
Местный Где?, У кого? | калыңда |
Исходный Где?, У кого? | калыңдан |
Множ. число
Падежи | Множ. число |
---|---|
Именительный Кто?, Что? | калыңдар |
Родительный Чьи? | калыңдардын |
Дательный Кому?, Чему?, Кому?, Куда? | калыңдарга |
Винительный Кого?, Что? | калыңдарды |
Местный Где?, У кого? | калыңдарда |
Исходный Откуда?, От кого? | калыңдардан |
Также найдены следующие похожие слова на Кыргызском языке
strtoupper(KG)
Можете поискать примеры использование слово Эл-Создук:
Калың