выбыть сов.кетүү, кетип калуу;выбыть из города шаардан кетип калуу;выбыть из строя1) воен. катардан чыгуу, стройдон чыгуу;2) перен. катардан чыгуу (о ком-л.); керектен чыгуу, колдонууга жарабай калуу, жараксыз болуп калуу (о чём-л.).
