аршин м. уст.кез;словно аршин проглотил зыңкыйып ийилбей калган, колдоюп эңкейе албай калган (киши тууралу);мерить на свой аршин өзүнө карап, бирөөгө тон бычуу;он видит на два аршина под землёй ал жердин жети кабатындагыны көрөт.