эпеңде- (о юрком человеке маленького роста) делать проворные движения;эшегин минип эпеңдеп, жолго чыкты тепеңдеп стих. он (маленький), сев на осла, отправился в путь, часто пришпоривая.
эпеңде этиш. Чепеңдеген кыймыл аракетте, көрүнүштө болуу (эпейген кичинекей кишиге карата). Эшегин минип эпеңдеп, Жолго чыкты тепеңдеп (Тоголок Молдо).
