-
чычаң
-
хвостовые позвонки (у коз);
эчкинин чычаңындай сакал козлиная борода (у человека);
ак улактын чычаңындай сакал короткая белая козлиная бородка (у человека);
чычаң ата см. ата I;
опоң-чычаң см. опоң II.
-
чычаң
-
-
чычаң
-
-
чычаң
-
-
чычаң
-
зат. 1. Өсүндү сыяктанып кеткен эң акыркы куйрук омурткалары жана көбүнчө эчкинин куйругу. Эчкилер чычаңын чычайтып, аскага чыга качышты («Жомоктор»).
2. өт. Арты, эң арты.
Также найдены следующие похожие слова на Кыргызском языке