челей- 1. (о глазе) вытекать;көзүм челейип эле соолуп калсын! чтоб глаза мои вытекли!, чтоб мне ослепнуть! (если я...);2. иметь вид толстого, пузатого;карды челейген толстопузый.
челей этиш. Агып, солуп калуу (көбүнчө көзгө карата). Жерге түшкөндө жыландын эки көзү челейип, агып түшкөн экен (Баялинов).
