Меню
Эл-Сөздүк

чакчыгай

1. каменка, каменка-плясунья (птица);
куудулдугу чымчыктын чакчыгайдан өтөбү! стих. разве может какая-то птичка превзойти каменку в смешных выдумках!;
чакылдаган чакчыгай, күлүп турду муну угуп стрекочущая каменка, слыша это, смеялась;
чакчыгайы чакылдап, каргалары какылдап фольк. каменки (там) отчеканивают (звуки), вороны (там) каркают;
чакчыгайдай туурайт он мастерски имитирует (голос);
тим эле чакчыгай турбайбы! или чакчыгай болуп кетпедиби! да ведь он же настоящая каменка! или да он стал уже каменкой! (так много знает языков);
2. перен. шутл. человек, умеющий говорить на многих языках; человек, умеющий имитировать (голос).

чакчыгай

чакчыгай

чакчыгай

зат. 1. Ар кандай жаныбарлардын үнүндөй үн чыгара алууга (сайрай алууга) жөндөмдүү кичинекей боз чымчык. Азыр эле турумтайдан качып кутулган чакчыгай таштын коңулунан чыга калды (Аалы). Чакчыгайы чакылдап, Каргалары какылдап («Манас»).
2. өт. Тапан, такылдак. Бала эмес эле чакчыгай өзү (Сыдыкбеков).

Можете поискать примеры использование слово Эл-Создук:
чакчыгай