сойлот- понуд. от сойло-;бирөөн сойлотту одного из них он уложил (убил);аркага найза сойлотуп вонзая в спину копьё;артына найза сойлотуп фольк. поражая его в спину копьём.
сойлот 1. сойло этишинин аркылуу мамилеси. 2. Жазасын берүү, жок кылуу, көргүлүктү көрсөтүү. «Сойлотом» деп жулунган менен колунан эчтеме келбейт («Ала-Тоо»).
