Меню
Эл-Сөздүк

калайман

1. смута, бунт; разгром; переполох;
алты арам Бакай кан менен кагышып, калайман болгон себебин уулум эми айтып берейин фольк. тебе я, сын мой, расскажу, как шесть стервецов столкнулись с Бакаем, и отчего пошла смута;
ыгы келсе, кол курап, бир калайман салайын стих. если будет удобный случай, соберу войско и учиню разгром;
калайман башта- начать устраивать переполох, начать разгром;
калаймаи түш- учиниться - о смуте, переполохе;
2. разг. восстание;
Чоң калайман Великое восстание (1916 г.);
Чоң калайман жылы в год Великого восстания (в 1916 г.).

калайман

калайман
калайман салуу

калайман

зат.1. Чыр-чатак, чатак, бүлгүн, калаба, дүрбөлөң. Хан Эсен-хан чамынып Калайманды баштады («Манас»). Аңдып жүрөт биздерди Бир калайман салганы («Манас»). Манасты издеп Эсен-хан Калайманды салды дейт (Манас»).
2. Абдан оорчулук, кыйынчылык. Калайман түшүп башыма, Кан какшадым буркурап (Жантөшев).

Мындан бөлөк Кыргызском тилинде табылган окшош сөздөр:
strtoupper(KG)
Можете поискать примеры использование слово Эл-Создук: