-
далдай-
-
1. (о ком-чём-л. огромном и неуклюжем) разлечься, распластаться;
жаткан экен далдайып фольк. он (верзила) лежал, распластавшись;
2. иметь несуразный, неуклюжий, растерянный вид;
түшүнө албай, далдайып турду да калды не будучи в состоянии понять, он растерянно стоял.
-
далдай-
-
далдай-, далдаюу, далдаят
-
далдай
-
этиш. 1. Далдагай тартып, калдайып чоң көрүнүү, дардаюу. Далдайган чоң караан. Далдайган чоң киши.
2. Аң-таң болуу, эмне кыларды билбей калуу, делдейип туруп калуу. Түшүнө албай далдайып турду да калды. Алат экен бурут деп, Адамдын көбү далдайды («Манас»).
Также найдены следующие похожие слова на Кыргызском языке
