то же, чтодобуш; кишинин дабышы звук человеческого голоса; аттын дабышы конский топот; дабыш ал- заслышать шорох, лёгкий стук, тихий звук; дабыш ала коюп, эне селт башын көтөрдү заслышав шорох, мать вскинула голову.
зат. Угуу органдары аркылуу сезилген, кабыл алынган ар кандай үн, добуш. Шырт эткен дабыш жок (Абдукаримов). Эшиктен түрсүлдөгөн аттын дабышы чыкты (Байтемиров). —О, үйдө жылкычылардан барбы? — деген тыштан дабыш чыкты (Жантөшев).
